از کلاس تا منبر، چگونه جبهه تبیین را تقویت کنیم؟
زبان سیاست با زبان مقاومت همخوانی ندارد
چگونه پیام عاشورا را نسل به نسل به کودکان و نوجوانان منتقل کنیم؟
مدرسه موشها
دلخوشی
دانشجومعلمان راویان جنگ روایتها هستند/دانشگاه فرهنگیان باید گفتمان مقاومت علمی را طراحی کند
حمایت اتحادیه معلمان هندی از ایران در برابر تجاوز اسرائیل و آمریکا
راه بهشتی، مسیری که از ما آغاز میشود
در بحبوحه جنگ روایتها و با تأکید رهبر انقلاب بر تبیین عالمانه، این پرسش مطرح میشود که آیا آموزش و پرورش و حوزههای علمیه توانستهاند ظرفیت عظیم کلاسهای درس و منابر مردمی را برای گسترش تفکر مقاومت و عاشورایی بهدرستی به میدان بیاورند یا نه؟ بازتعریف نقش «کلاس» و «منبر» در خط مقدم جهاد تبیین، ضرورتی انکارناپذیر است.
به بهانه استعفای دبیر هیأت مرکزی گزینش وزارت آموزش و پرورش، فرصتی است قدری در وصف سیاستها، رویکردهای ناصواب و بیحاصل چندین ساله و جو منفعلانه حاکم بر فضای گزینش نیروی انسانی در وزارت آموزش و پرورش قلم زد.
فقدان يك نماينده از جنس دانشجو معلمان به شدت احساس ميشد و كاش تريبونى كه در محضر رهبر امت مهيا بود، به دست اين قشر از دانشجويان كه دغدغهى تعليم و تربيت، آن ها را به شغل انبيا راه داده است،داده ميشد.شريان و احياى نبض نظام آموزش ما به دست معلمان و دانشجو معلمانى است كه در اين محفل صميمى صداى آن ها گمشده بود.
شکی نیست که ما میخواهیم آموزش و پرورش کنونی، متحول شود و عیبهای متعددش هم مرتفع. درباره عیوب، احتمالا همه با روسو همعقیدهایم که مسائل و چالشهای نظام آموزشی انقدر تکرار شده، و انقدر همه میدانیمش که حتی فکر کردن به آن مصداق اتلاف وقت است. فارغ از شمارش مجدد مسائلی که خوب از بَریم، دقيقا میخواهیم چه چیزی دگرگون بشود؟ و دقیقا در تلاشیم به کجا برسیم؟ لازمهی پاسخ به این سوال، شناخت جایی است که هستیم. مبدا حرکت کجاست؟
اساسا باید به این نکته توجه داشت که امر تربیت و کار در آموزش و پرورش احتیاج به زمانی طولانی دارد تا بتوان نتیجه گرفت. اینطور که پیش میرود تا وزیری میآید و میخواهد کار خود را شروع کند مجبور به استعفا میشود و مجدد باید زمانی صرف انتخاب وزیر جدید شود. با یک سال وزیر آوردن و تغییر دادن نمیتوان انتظار کارهای تحولآفرین داشت و شاید فقط بتوان از پس پرداخت حقوق فرهنگیان برآمد.
زیر سوال رفتن شان و شخصیت معلم و مضحکه عام و خاص شدن حقوق ناچیز آن، حرفهای پرتکرار این روزهاست که از بیتدبیریها و بیصداقتی سازمان برنامه و بودجه است که مقدمات این شرایط را فراهم میکند.
حمیدرضا قائمپناه، معلم و فعال حوزه تعلیم و تربیت در یادداشتی نوشت: معلم از بی معرفتی و نارضایتی ایجاد شده توسط برخی نهادها از جمله سازمان برنامه و بودجه و مجلس، علیرغم تأکیدات متعدد بر رعایت شأن و منزلت معلم، گله دارد که کمترین انتظار از ریاست محترم جمهور برای التیام این دردها، برخورد جدی با عاملان این اتفاق می باشد.
فاطمه غلامپور، فعال دانشجویی دانشگاه فرهنگیان در یادداشتی نوشت: تا به امروز، همه کارمندان الحمدلله حقوق خود را گرفته اند، خریدهای عید خود را انجام دادهاند و در کنار خانواده چشم انتظار بهار نشستهاند. در میان هیاهو و هیجان نزدیک شدن به سال نو، حدود یک میلیون خانواده اما هنوز چشم انتظار واریز حقوق سرپرست خانواده خود هستند. این خانوادهها، از قضا سرپرست خانوادهشان معلم است.
معلمان در آموزش و پرورش تنها گروهی هستند که یک روز مانده به سال جدید همچنان منتظر واریز حقوق خود هستند...