از رنجی که میبریم/ ماجرای میزگرد اساتید دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی درباره این دانشگاه چه بود؟
برنامه درسی دانشگاه فرهنگیان نیاز به بازنگری دارد
سیاست قطعی شورایعالی آموزشوپرورش ورود دانشجویان نخبه، برتر و با سن پایین به دانشگاه فرهنگیان است
از «آموزش و پرورش حاکمیتی» تا «آموزش و پرورش ضدمردمی»! – بخش اول
بچههای ما نباید صرفا استفاده کننده از هوش مصنوعی باشند بلکه باید تولیدکننده هوش مصنوعی باشند
گفتوگو با یک معلم چندپایه/ چالشها و لذتها، تجربهها و گلهها
الهامبخشی، رسالت فراموشنشدنی معلمی؛ از کلاسهای ابتدایی تا دانشگاه
دانشگاه فرهنگیان محل اجرای کنسرتهای شهر نیست/اعتراض دانشجومعلمان به برنامههای حاشیهساز در قزوین
محمد راستی، معلم چندپایهی روستای ریملهی مرکزی، واقع در چندکیلومتری شهرستان خرمآباد استان لرستان است که در این گفتوگو به چالشها، تجارب، و مشکلات معلمان چندپایه میپردازد.
موضوع ناترازی نیروی انسانی آموزش و پرورش در اذهان عمومی با تعابیر اشتباهی همچون «کمبود معلم» یا «کلاسهای خالی» رواج یافته است؛ در صورتی که این مسئله، ابعاد و زوایای مختلفی دارد که صورتبندی آن را بسیار دشوار میکند.
در تحلیل وضعیت امروز وزارتخانه آموزش و پرورش میتوان اذعان داشت که بیش از هرچیز، مسئله مدیریت صحیح منابع و امکانات و از آن سمت، چالشها، ناترازیها و بحرانهای موجود دارای اهمیت است.
به نظر میرسد پس از شنیدن نکات همهی نامزدهای ریاست جمهوری، آنچه در خاطر دغدغهمندان و فعالان تعلیم و تربیت باقی ماند، عدم اشراف نامزدها به اولویتهای نظام مسائل آموزش و پرورش و حتی در نگاهی کلانتر، «مسئله نبودن» این نهاد هویتساز است.
آیا کسی که هر جای دنیا هر درسی خوانده و حالا وقت سربازیاش رسیده، صلاحیت معلمی در کلاس درس را دارد؟ ادارات آموزش و پرورش جای بهتری برای امریه سربازی است، نه معلمی مناطق کم برخوردار!
باید وقتی سید شهیدان خدمت را معلم معرفی میکنیم، تعجب کسی به آسمان بلند نشود. باید معلمی را تا جایی که میتوانیم به پیامبری نزدیک کنیم. شهیدِ جمهور این گونه بود. معلم به معنای مدرس نبود. ولی میتوان سر کلاسش نشست و یاد گرفت.
برخی هنوز قادر نیستند نقش آموزش و پرورش را در پیشرفت همه جانبهی کشور درک کنند. نتیجه اش هم همین میشود که به هزینههای آن به عنوان هزینههای مصرفی نگریسته میشود در حالی که عین سرمایه گذاری است.
نسخه ترمیم یافته سند تحول بنیادین آموزش و پرورش بدون جهت دهی مشخص و با گزاره هایی که مبهم، گرد و محافظ کارانه است، قرار است خط ومشی های نظام تعلیم و تربیت را در افق ۱۴۱۴مشخص کند؟
بیانیه دانشجویان پرشور و حرارت و جسارت آنها ستودنی است؛ با اینکه برخی نشان از شوریدگی جوانی و کمتجربگی دارد، اما مهمترین بعدش رفتار جمهوری اسلامی است که به جوانان نسل دهه هشتاد تریبونی سالانه مقابل مسئولین نظام و شخص اول مملکت میدهد که اینچنین عتاب انگیز و بی پروا پایین و بالای کشور را به نقد بگیرند.