بازخوانی تجربههای فراموششده تأمین منابع مالی پایدار در آموزش و پرورش
معلمانِ تماموقت؛ از مدرسه تا مناطق محروم
تصمیم عجولانه افزایش سن ورود به دانشگاه فرهنگیان باید متوقف شود
آغاز آموزش رسمی از ۵ سالگی و اجباری شدن پیش دبستانی در کمیسیون آموزش تصویب شد/ تقویم آموزشی مدارس متناسب با شرایط اقلیمی استانها تنظیم میشود
دانشگاه فرهنگیان نباید ملعبه تصمیمهای مقطعی شود
توانا نبود هرکه “دانا” بود
معلمِ فراری
تربیت معلم یک روزه! / نگرانیهای جدی درباره آزمون استخدامی آموزشوپرورش
آیتالله رئیسی در نخستین جلسه با شورای عالی انقلاب فرهنگی با اشاره به سخنان 13 نفر از اعضای این شورای اظهار داشت: جمعبندی و استنباط بنده از سخنان عزیزان درباره اولویتهای مطالبات مقام معظم رهبری از شورایعالی انقلاب فرهنگی اجرای سند نقشه جامع علمی کشور، سند تحول نظام آموزش و پرورش و سند مهندسی فرهنگی و حفظ امید و جهاد همهجانبه برای تداوم جهش رشد علمی کشور است.
چهارم شهریورماه ۱۴۰۰ رئیسجمهور طی حکمی علیرضا کاظمی معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزشوپرورش را به سمت سرپرست این وزارتخانه منصوب کرد.
باوجود نظرات موافق و مخالف وارد بر وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش، اکنون با نگاهی متفاوت به همراه علی نوفرستی، دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، به بررسی سوابق اجرایی، اندیشه و اهداف حسین باغگلی میپردازیم. تا ببینیم ورود او به این دستگاه فرصت است یا تهدید.
اینطور حس میشود که باغگلی با رای اعتماد گرفتن از مجلس، زیر تیغی قرار میگیرد که بیرحمتر از روزهای بالا و پایین کردنِ رزومه او بود، شاید حتی توفیقات او در مسند وزارت آموزش و پرورش با توجه به تضمینی که از او شده بود، چندان دیده نشود!
حسین باغگلی وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش دولت سیزدهم، امروز ۲۳ مرداد ساعت ۱۶ به دعوت سجاد صدیقی، معلم و پژوهشگر تعلیم و تربیت، در لایو اینستاگرامی با ایشان گفتگو کرد.
باغگلی با همهی قوت و ضعفهایی که دارد گزینهی جدی دولت سیزدهم، پس از مدتها بحث و کشمکش است و باید دید ورق آخر دولت رئیسی در وزارت آموزش و پرورش چقدر میتواند در مقام دفاع از خود موفق ظاهر شود و رای اعتماد وزرا را اخد کند.
دولت خستهگان و بازنشستگانِ تمامیتخواه راه را بر هرگونه نقشآفرینیِ جوانانِ مستعد بسته بود. مهمترین عامل، نه تنها به فراموشی سپردن توصیه و مطالبه صریح رهبر انقلاب برای جوان کردن بدنه مدیریتی آموزش و پرورش، بلکه کاملاً خلاف آن عمل کردن بود.