







اسفندیار چهاربند، رئیس اسبق مرکز برنامهریزی منابع انسانی و امور اداری وزارت آموزش و پرورش با اشاره بر ضرورت احیای منابع مالی فراموش شده این وزارتخانه گفت: با توجه به ساختار اقتصادی_سیاسی کشورمان و اهداف آموزش و پرورش، نیاز است منابعی شناسایی و استحصال شوند و در خدمت آموزش و پرورش گرفته شوند. برای این اتفاق ابتدا باید وضعیت سیاسی و ساختار اقتصادی کشورمان و چالشهای تحقق این منابع بررسی شود.
بودجه ۱۴۰۱ با افزایش ۵۲درصدی ردیفهای مربوط به عدالت آموزشی نوید توجه بیشتر به مناطق محروم را داده بود که این ردیفها تا این برهه از سال رنگِ پول شدن را به خود ندیدهاند.
موج بازنشستگی معلمان تا دو سال آینده و عدم تمایل نسل جدید معلمان به عضویت در صندوق ذخیره فرهنگیان باعث شده است، صدای فراموشی و بیاعتمادی معلمان به این صندوق شنیده شود.
حجت الله بنیادی در گفتگو با رستا گفت: مدارس خاص دانش آموزان را تنها در سه گروه نظری مورد ارزیابی قرار میدهند و ظرفیت تربیت افراد باهوش در سایر مشاغل را ندارند.
در دنیای کنونی ارتباطات، رسانهای برتر است که نیاز مصرفی مخاطب خود را تامین کند. معلمان نیاز مصرفی خود را اعلام کردهاند و به اصطلاح به عنوان کاربر «طراح خدمات رسانهای» شناخته میشوند. معلمان با داشتن عنصر فراوانی(جامعه آماری بالا) چه بخواهند و چه نخواهند از عناصر مهم برای تولیدات رسانهای هستند اما آنها میتوانند نوع پرداخت رسانهها به مسائل خود را تغییر دهند.
«ماهی ۱۰۰ هزارتومن بده کافی نت، تمام ضمن خدمتها رو برات انجام میده» این جمله میشود تمام تلاش یک معلم، برای پر کردن ساعت ضمن خدمتی که قرار بود معلمها را به یک یادگیرنده مادامالعمر تبدیل کند اما او را به یک انجامدهنده صرف آزمونهای ضمن خدمت برای افزایش چند درصدی حقوق تبدیل کرده است.
حجت الله بنیادی، استاد دانشگاه فرهنگیان گفت: اگر رتبه بندی برای وزارتخانه دیگری بود فرآیند تصویب تا اجرای آن تا این اندازه به درزا کشیده نمیشد.
دانشگاه فرهنگیان از جمله مهمترین دانشگاههای کشور است که در این روزها متصدی بعدی آن مورد بحث است، نام رضامراد صحرایی در بازار گمانهزنیها قوت گرفته است.
علی نوری، معلم خرید خدماتی: دولت و مجلس انقلابی ما باید به این بردهداری نوین که در قالب معلم خرید خدمات خود را نشان میدهد، پایان دهند. معلمان خرید خدمات در حال آموزش فرزندان این سرزمین هستند اما به دلیل این نادیده گرفتنها امید وانگیزه کافی ندارند و به سبب نداشتن امنیت شغلی نمیتوانند با خاطر آسوده در کلاسهای درس حاضر شوند.