- امروز : افزونه جلالی را نصب کنید.
- برابر با : 16 - محرم - 1447
- برابر با : Friday - 11 July - 2025
اخبار ویژه
زبان سیاست با زبان مقاومت همخوانی ندارد
چگونه پیام عاشورا را نسل به نسل به کودکان و نوجوانان منتقل کنیم؟
مدرسه موش‌ها
دل‌خوشی
دانشجومعلمان راویان جنگ روایت‌ها هستند/دانشگاه فرهنگیان باید گفتمان مقاومت علمی را طراحی کند
حمایت اتحادیه معلمان هندی از ایران در برابر تجاوز اسرائیل و آمریکا
راه بهشتی، مسیری که از ما آغاز می‌شود
آموزشوپرورش، موتور مغفول مانده جنگ شناختی و فرصت‌های مقاومت ملی
تحول بنیادین بایگانی - صفحه 5 از 6 - پایگاه خبری تحلیلی رستا رسانه تعلیم و تربیت ایران
ترمیم تحول یا تهدید تحول؟
با تاکیدات مقام معظم رهبری و به لطف الهی و همت مسئولین امر سند تحول بنیادین آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران پس از 14 سال از تدوین درحال ترمیم و بررسی مجدد می‌باشد که این مهم از دستاوردهای دولت شهید آیت الله رئیسی می‌باشد و جای قدردانی و تشکر از دولت فعلی بابت اهتمام به تدوین و بررسی این نسخه ترمیم یافته، باقی است.
چالش‌های نظام آموزشی و پرورشی در دوران کرونا و پساکرونا
شیوع ویروس کرونا در اواخر سال 98 و اوج گرفتن آن در سال 99، سبب تعطیلی بسیاری از مشاغل و فعالیت‌ها شد. آموزش و پرورش هم از این قاعده مستثنی نبوده و جزء اولین سازمان‌هایی بوده است که از ابتدای بحران کرونا تا به حال، تحت‌تاثیر این پاندمی(دنیاگیر) در کارکرد خود تغییر ایجاد کرده است.
از مسئولیت‌پذیری همه‌جانبه تا اجرایی‌سازی سند تحول
سند تحول بنیادین نیز مانند هر برنامه‌ای، مستلزم مسئولیت‌پذیری است؛ چرا که این سند، نقشه راه آموزش و پرورش است که توسط صاحب‌نظران با مشارکت متخصصان عرصه تعلیم و تربیت تدوین و تصویب شده است و قطعا نیازمند توجه از سوی بخش‌های مربوطه است تا به طور مطلوب اجرا شود.
تمدن اسلامی، مستلزم تربیت اسلامی است
خروجی تربیت اسلامی، فرهنگی را می‌سازد که از آن به عنوان «فرهنگ اسلامی» یاد می‌شود و در ابعاد وسیع‌تر، این تربیت، تمدن را می‌سازد! چرا که تمدن ابعاد تجسم‌یافته فرهنگ است.
آیا مانع اجرا شدن سند تحول بنیادین، عدم باور به آن است؟
با توجه به گذشت ۱۰ سال از تدوین سند، جز درصد اندکی از آن اجرا نشده است و این در حالی است که آموزش و پرورش بیش از هر زمان دیگر نیازمند تغییر است و اجرای آن به طور ناقص و اندک سودمند نخواهد بود.
مرکز به گوشم!
تمرکزگرایی در آموزش و پرورش از جمله مسائلی است که دامنه آسیب‌های آن ساحت عدالت آموزشی را خدشه‌دار کرده است. سیاست‌ها و تصمیم‌گیری‌های تمرکزگرا و از بالا به پایین، فارغ از بستن دست نیروهای صف و کور کردن دریچه‌های خلاقیت در بخش اجرایی یعنی مدیران و معلمان، آسیب‌های جامعه‌شناختی و روان‌شناختی گوناگونی را به دنبال خواهد داشت.
