به گزارش سرویس معلمان پایگاه خبری تحلیلی رستا، امیررضا صداقت:
مدتی است که معلمان مدارس غیرانتفاعی به میزان حقوق دریافتی و پرداخت نشدن بیمهها اعتراض، و تقاضای استخدام از میان معلمان غیرانتفاعی دارای صلاحیت داشتند و میخواهند خواستههای خود را به طرق مختلف به گوش مسئولان برسانند.
نظام آموزشی کشور در بخش خصوصی درگیر تعارض منافع شده است و عدهای توانستهاند امتیاز تاسیس مدارس غیرانتفاعی را بگیرند و با راهاندازی این مدارس، سود سرشاری به جیب بزنند. بنا بر گفته مدیرکل مدارس و مراکز غیردولتی آموزش و پرورش، حدود ١٨ هزار مدرسه غیردولتی در کشور فعالیت میکنند و حدود ٣٠١ هزار معلم نیز در این مدارس به آموزش دانشآموزان میپردازند. در بعضی از این مدارس، معلم در اولویت آخر قرار دارد و این در شرایطی است که شهریههای چند ده میلیونی مدارس غیرانتفاعی، بیش از اینکه به جیب معلمان برود، به جیب موسسانی میرود که هر زمان که بخواهند میتوانند با معلم قطع همکاری کنند!
صدای مشکلات معلمان غیرانتفاعی به گوش مسئولان برسد!
کسانی که مشتاق شغل معلمی بودند، در رشتههای مختلف تحصیل کردند و برخی از آنها برای رسیدن به آرزوی خود در مدارس غیرانتفاعی مشغول به کار شدند. این معلمان امروز با گذشت یک دهه و داشتن سابقه کار، هنوز راهی برای استخدام نیافتهاند و آموزش و پرورش هم نمیپذیرد که کمبود نیروی به وجود آمده را با استخدام بعضی از معلمان کارآزموده و با تجربه که در مدارس غیرانتفاعی، سالها منطبق با روشهای مصوب آموزش و پرورش کار کردهاند را استخدام کند.
مسئله اصلی و دغدغه اصلی این معلمان نیز همین مسئله است و می خواهند که صدای آنها به مسئولان و نمایندههای مجلس برسد، آنها میگویند که اگر آموزش و پرورش کمبود نیرو دارد، چرا این نیرو را از میان معلمان غیرانتفاعی که سالها سابقه تدریس دارند و براساس ضوابط آموزش و پرورش کار کرده و به تدریس در مدرسه تسلط دارند و دارای صلاحیت استخدامی هستند، انتخاب نمیکند؟ معلمان معتقدند که حتی اگر آزمونی هم برای استخدام برگزار میشود، باید سالهای سابقه کار معلمان از محدودیت سنی کسر شود و یا آزمون درون سازمانی با شرایط عادلانه برگزار شود.
در کل، عدم به رسمیت شناخته شدن معلمان غیرانتفاعی در وزارت آموزش و پرورش، نداشتن فرصتی برای استخدام در آموزش و پرورش، نبود امنیت شغلی، قراردادهای موقت و عدم دارا بودن بیمه از جمله مشکلات آنان است.
میزان دریافتی حقوق؛ از رویا تا واقعیت
یکی از معلمانی که به مدت ۹سال، سابقه تدریس در پایه اول دبستان را دارد، موضوع حقوقها را مطرح کرد و توضیح داد: یکی از مولفههای تعیین شهریه مدارس غیرانتفاعی، میزان حقوق پرداختی به معلمان آن واحد آموزشی است؛ موسس مدرسه میزان حقوق دریافتی ما را در سامانه مشارکتها چهار میلیون ثبت میکند؛ اما در حقیقت حقوق دریافتی من یک میلیون تومان است!
درباره حقوق و مزایای معلمان مدارس غیردولتی، در ماده۲۵ قانون تأسیس و اداره مدارس و مراکز آموزشی و پرورشی غیردولتی اشاره شده است، کارکنان تمام وقت فاقد پوشش بیمهای مدارس و مراکز غیردولتی از مزایای قانون تأمین اجتماعی برخوردار میشوند؛ کارکنان پاره وقت فاقد پوشش بیمهای نیز به نسبت ساعات انجام کار، مشمول حمایتهای مقرر در این ماده هستند. اما در ماده۲۶ نیز تأکید شده است که تعیین حقوق و مزایای کارکنان غیر رسمی و رسمی غیرموظف این مدارس و مراکز به موجب قانون کار و ضوابط آن خواهد بود. که متاسفانه همین هم از سوی موسسان رعایت نمیشود.
یکی دیگر از معلمان غیرانتفاعی، در این باره گفت: «معلمان باید حقوق دریافتی خود را در سامانه مشارکتها تایید کنند، حقوقی که با واقعیت فاصله بسیاری دارد. به عنوان نمونه ممکن است موسس در سامانه مشارکتها حقوق پنج میلیون تومانی را ثبت کند، اما معلم آن حقوق را دریافت نمیکند. اگرچه معلم ناچار است برای دریافت حداقل حقوق، دریافت پنج میلیون تومان حقوق را تایید کند و همچنین باید از حقوق خود هزینه بیمه را پرداخت کنیم و متاسفانه در سه ماه تابستان نیز هیچ درآمدی و مزایایی نداریم. ما در آمار جامعه معلمان قرار نمیگیریم و اصطلاحا نیروی حقالتدریس آزاد محسوب میشویم، اما این چطور نیروی آزادی است که برای تدریس در مدارس غیرانتفاعی تمام دورهها و تایید صلاحیتها و مراحل تحت نظر آموزش و پرورش را باید بگذراند، اما زمانی که کار به حق و حقوق میرسد، چون نیروی آزاد است مشمول قوانین آموزش و پرورش کشور نمیشود و نیاز است که مجلس و نهادهای نظارتی ورود کنند؟»
نیروهای آموزش و پرورش ساماندهی میشوند
بسیاری از معلمان با گزینش آموزش و پرورش در استانهای مختلف و با سوابقی تا ۲۰ سال با مدارک کارشناسی و کارشناسی ارشد و حتی دکتری مشغول به تدریس در مقاطع مختلف هستند ولی هیچ حمایتی از آموزش و پرورش را دریافت نمیکنند و باید چارهای برای این مشکلات اندیشیده شود و سازوکاری مشخص شود تا این معلمان از حقوق ادارهکار، مزایا و بیمه برخوردار شوند و حتی می توان معلمان دارای صلاحیت را نیز به استخدام درآورد.
حجتالاسلام امیرقلی جعفری نماینده شهرستان بروجن در مجلس شورای اسلامی درباره معلمان غیرانتفاعی میگوید: «در حال حاضر چند نوع نیرو در آموزش و پرورش از قبیل نهضتیها، حقالتدریسیها، پیشدبستانیها و غیرانتفاعیها داریم که سازوکار مشخصی باید برایشان اندیشیده شود».
جعفری با بیان اینکه دولت در قبال نیروهای مدارس غیرانتفاعی هیچ تعهدی ندارد اما باید سیاستی برای سامان دادن به این معلمان تدوین شود، افزود: «این موضوعات در کمیسیون آموزش مجلس مطرح شده و در حال پیگیری است؛ چرا که باید این بهمریختگی در قراردادهای نیروهای آموزش و پرورش سامان داده شود».
لزوم بازنگری در سیاستهای آموزش و پرورش
یکی از ارکان داشتن آموزش خوب و تربیت نیروی کارآمد، داشتن معلم خوب و باانگیزهای است که دغدغه مالی ندارد. شاید لازم باشد در شیوه عملکرد آموزش و پرورش و تناسب مدارس دولتی و غیردولتی، بازنگریهایی انجام شود تا شاهد ظلمهایی از این دست نباشیم.
با تمام این صحبتها، حداقل خواسته یک معلم داشتن شأن و منزلت اجتماعی است. حقوق مناسب و اختصاص بیمهای که در گرفتاریها به کمکش بیاید حداقل وظیفه مسئولان در قبال قشری از جامعه است که انسان تربیت میکنند؛ اما مطابق با آنچه از شواهد پیداست، این حداقل حق شهروندی در مدارس غیرانتفاعی نادیده گرفته میشود.
انتهای پیام/