







اسفندیار چهاربند، رئیس اسبق مرکز برنامهریزی منابع انسانی و امور اداری وزارت آموزش و پرورش با اشاره بر ضرورت احیای منابع مالی فراموش شده این وزارتخانه گفت: با توجه به ساختار اقتصادی_سیاسی کشورمان و اهداف آموزش و پرورش، نیاز است منابعی شناسایی و استحصال شوند و در خدمت آموزش و پرورش گرفته شوند. برای این اتفاق ابتدا باید وضعیت سیاسی و ساختار اقتصادی کشورمان و چالشهای تحقق این منابع بررسی شود.
ساختار جدید دانشگاه فرهنگیان با شعار تحول معرفی شده است، اما بهنظر میرسد بیش از آنکه تحولی در تربیتمعلم ایجاد کند، مأموریت تاریخی این دانشگاه را به سمت تربیتمدرسان سوق میدهد.
علی خزایی، عضو کمیسیون آموزش، تحقیقات و فناوری مجلس شورای اسلامی در خصوص مصوبه افزایش سقف سنی پذیرش دانشگاه فرهنگیان گفت: این تصمیم خلاف اسناد بالادستی، مخل عدالت آموزشی و تهدیدی برای آینده کشور است.
اعلام نتایج آزمون استخدامی آموزشوپرورش تنها یک روز مانده به آغاز سال تحصیلی، هم مدیران مدارس و استانها را در سازماندهی دچار مشکل میکند و هم نگرانیها درباره کیفیت ارزیابی نیروهای تازهوارد را افزایش میدهد. این زمانبندی و نحوه ارزیابی، پرسشهای جدی کارشناسان را برانگیخته است.
سید مجتبی طباطبائی، فعال حوزه تربیت و رسانه در پنجمین دوره معلم خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی رستا با تأکید بر ضرورت تغییر نگاه رسانهها به مدرسه و معلم گفت: روایت آموزشوپرورش نباید صرفاً از سوی دیگران بازنمایی شود. معلمان باید خودشان روایتگر تجربهها، چالشها و روزمرگیهای حرفهایشان باشند تا افکار عمومی تصویر واقعیتری از تعلیموتربیت بیابد.
شورای عالی انقلاب فرهنگی در سه سال اخیر پرکارترین مصوبات خود را در حوزه تعلیم و تربیت به تصویب رساند، اما با روی کار آمدن دولت چهاردهم، روند شورا از اجرا و نظارت بر مصوبات به لغو و بازنگریهای پیاپی تغییر یافته است؛ چرخشی که جایگاه این نهاد فراقوهای را بهشدت متزلزل کرده و آن را از مرجع عالی سیاستگذاری فرهنگی و تربیتی به نهادی تابع دولتها فروکاسته است.
فرآیند تصمیمگیری در آموزشوپرورش طی سالهای اخیر، بهجای آنکه بر پایه پژوهشهای عمیق، نظر کارشناسان و عقلانیت سیاستگذاری استوار باشد، بیش از پیش در مدار کمپینها، تجمعات و فشارهای سیاسی و اجتماعی گرفتار آمده است. رویهای معیوب و دومینووار که نهتنها استقلال و اعتبار این نهاد بنیادین را خدشهدار کرده، بلکه هزینههای سنگین و پیامدهای بلندمدتی بر نظام تعلیموتربیت کشور تحمیل نموده است.
ساختار تازه ابلاغشده دانشگاه فرهنگیان هر چند بهظاهر با هدف تمرکززدایی و ارتقای بهرهوری طراحی شده است، اما شباهت آشکار آن به مدل وزارت علوم و بیتوجهی به ابعاد تربیتی و فرهنگی، نگرانیهای جدی درباره تضعیف روح معلمی و حذف تدریجی ماهیت اصلی این دانشگاه برانگیخته است.