بازخوانی تجربههای فراموششده تأمین منابع مالی پایدار در آموزش و پرورش
معلمانِ تماموقت؛ از مدرسه تا مناطق محروم
تصمیم عجولانه افزایش سن ورود به دانشگاه فرهنگیان باید متوقف شود
آغاز آموزش رسمی از ۵ سالگی و اجباری شدن پیش دبستانی در کمیسیون آموزش تصویب شد/ تقویم آموزشی مدارس متناسب با شرایط اقلیمی استانها تنظیم میشود
دانشگاه فرهنگیان نباید ملعبه تصمیمهای مقطعی شود
توانا نبود هرکه “دانا” بود
معلمِ فراری
تربیت معلم یک روزه! / نگرانیهای جدی درباره آزمون استخدامی آموزشوپرورش
گزارش اخیر مرکز پژوهشهای مجلس درباره مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی، نکات مهمی در مخالفت با افزایش سن ورود به دانشگاه فرهنگیان مطرح میکند. این یادداشت به بازخوانی و تحلیل آن گزارش میپردازد.
دستگاه تعلیم و تربیت ما، به کدخدا منشی و قهرمانبازی اهالی تصمیمگیر نیاز ندارد. این دستگاه هویتساز، به اصول محکم و بهروز برگرفته از مبانی نظری و پژوهشی نیازمند است و از مهمترین کارها در شرایط فعلی، اجماع همدلانهی نیروهای تعلیم و تربیت کشور و فراهم آوردن فضایی برای پاسخگویی تصمیمسازان این چنددههی آموزش و پرورش است.
نظام آموزشی به چمرانها، صدرها و رجاییهایی نیاز دارد تا مدارس دولتی را احیا کرده، ایده جمهوریت را در نظام آموزشی تحقق بخشیده و جامعه سازی کند؛ نه آنکه با عناوین و توجیهات مختلف از مسجدمدرسه تا غیردولتیهای سکولارِ لاکچری، تن رنجور مدارس دولتی را نحیفتر کند.
شهیده رحیمی اگر میماند مربی سرود خوبی میشد، مشاوری عالیتر، و بهیقین معلمی تراز برای این جریان که خوبانش را شهید و شهیده میخوانند. شهیده رفت و به میقاتش رسید، این وسط من و توی معلم و دانشجومعلم ماندهایم و نسبتمان با جنگ کنونی. نسبتی که در یک واژه خلاصه میشود: «تربیت»
در طول ۱۲ سال مدرسه و در دانشگاه به جز رشته های خاص هیچ کتابی جهت آموزش مسائل سیاسی و تحلیل مسائل کشور ارائه نمیشود.