به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رستا، کاهش سن تحصیل به پنج‌سال تمام را علیرضا منادی سفیدان، رئیس کمیسیون آموزش مجلس شورای اسلامی، به تازگی اعلام کرده است. او گفته است که کمیسیون آموزش در حال بررسی طرحی است که طی آن سن آغاز تحصیل از پنج‌سالگی و با اجباری شدن یک سال پیش‌دبستانی خواهد بود.
برای واکاوی بیشتر این طرح، گفت‌وگویی با محمدصادق عبداللهی، مدیر گروه آموزش‌وپرورش و فنی‌وحرفه‌ای مرکز پژوهش‌های مجلس داشتیم.
عبداللهی در خصوص این طرح بیان داشت: آنچه که مطرح شده است در واقع ماده ۱۱ طرح تقویت نظام آموزش‌وپرورش است که حدود یک سال پیش در مجلس اعلام وصول شد. ایده اصلی این ماده این است که فرصت حضور در دوره پیش‌دبستانی برای همه کودکان مهیا شود و سن تحصیل به پنج‌سالگی کاهش یابد.
در واقع برخلاف برخی از سوءبرداشت‌ها قرار نیست بچه‌ها از پنج‌سالگی به مدرسه بروند بلکه قرار است پیش‌دبستانی اجباری و دولتی بشود و پوشش پیش‌دبستانی گسترش یابد و پنج‌ساله‌ها راهی پیش‌دبستانی شوند.
مدیر گروه آموزش‌وپرورش مرکز پژوهش‌های مجلس در خصوص لزوم این ماده گفت: مسئله پیش‌دبستانی امر بسیار مهمی است که تقریباً تمام کشورهایی که آموزش‌وپرورش پیشرو و موفقی دارند به آن توجه کرده‌اند.
مطالعات نشان می‌دهد مثلاً در جمهوری کره که بهترین عملکرد را در آزمون‌های بین‌المللی دارد، ۹۲ درصد دانش‌آموزان ۳ سال یا بیشتر دوره پیش‌دبستانی را می‌گذارند. کشورهای دیگری مانند آلمان، ژاپن، دانمارک و چین هم به همین صورت هستند و کشورهای دیگری مثل فنلاند هم حداقل ۲ سال آموزش پیش از دبستان دارند. البته در برخی از این کشورها پیش‌دبستانی اجباری نیست اما مشوق‌ها و خدمات دولت آنقدر زیاد است که تقریباً ۱۰۰درصد خانواده‌ها فرزندان خود را حداقل یک سال پیش‌دبستانی می‌فرستند.
عبداللهی اضافه کرد: بررسی‌ها نشان می‌دهد که حضور دانش‌آموز در این دوره ارتباط مستقیمی با پیشرفت تحصیلی در سال‌های آتی دارد. مثلاً در آزمون‌های تیمز مشخص شده که تفاوت نمره بچه‌هایی که در دوره‌های پیش‌دبستانی شرکت نمی‌کنند با بچه‌هایی که حداقل یک سال پیش‌دبستانی بوده‌اند به ۲۰ نمره می‌رسد و این اختلاف با بچه‌هایی که ۳ سال در پیش دبستانی بوده‌اند به ۳۴ نمره هم می‌رسد که در آزمون تیمز اختلاف قابل توجهی است.
پژوهشگر حوزه آموزش‌وپرورش افزود: علاوه بر تیمز مطالعات دیگر نیز نشان می‌دهد ایران عقب‌ماندگی فاحشی در پوشش پیش‌دبستانی دارد. مثلاً در گزارش یونسکو اعلام شده که میانگین پوشش یک‌ساله پیش‌دبستانی در جهان ۷۳ درصد است و این عدد در کشورهای توسعه‌یافته بالای ۹۵ درصد و در خاورمیانه حدود ۶۵ درصد است. ایران اما با پوشش ۴۷درصدی حتی از میانگین خاورمیانه هم عقب‌تر است.
وی همچنین بیان داشت: معاونت ابتدایی وزارت آموزش‌وپرورش نیز مطالعات دقیقی انجام داده است که نشان می‌دهد حضور در این دوره حتی بر رشد مغزی دانش‌آموزان نیز مؤثر است.
عبداللهی در خصوص وضعیت پیش‌دبستانی در کشورمان بیان داشت: با این شدت از تأثیر در ایران همان‌طور که گفته شد دوره کودکی به خوبی مورد توجه قرار نگرفته است. این در حالی است که در اساسنامه سازمان تعلیم و تربیت کودک سیاست‌گذار به پوشش ۱۰۰ درصدی پیش‌دبستانی تأکید کرده است.
مدیر گروه آموزش‌وپرورش مرکز پژوهش‌ها همچنین گفت: البته مشکل تنها در نبود پوشش نیست بلکه مهم‌تر این است که در حال حاضر پیش‌دبستانی با ماهیت کاملاً غیردولتی برگزار می‌شود و فقط آموزش‌وپرورش می‌تواند در مناطق دوزبانه و خاص پیش‌دبستانی دولتی داشته باشد. پیش‌دبستانی‌های ضمیمه مدارس دولتی نیز با ماهیت غیردولتی اداره می‌شوند.
وی ادامه داد: این وضعیت یک بی‌عدالتی بزرگ است. وقتی ما ماهیت پیش‌دبستانی را غیردولتی کردیم و این همه هم این دوره تأثیر گذار است، یعنی آن که پول دارد و می‌تواند بچه‌اش را پیش‌دبستانی بفرستد در همان آغاز تحصیل سنگ‌بنایی را می‌گذارد که این در همه عمر فرد اثرگذار خواهد بود و آن کسی که پول ندارد از این مسئله در همان بدو تحصیل محروم خواهد بود.
مدیر گروه آموزش‌وپرورش مرکز پژوهش‌های مجلس همچنین در خصوص کاهش سن به پنج‌سال تمام نیز گفت: در مبانی سن تحول بنیادین آموزش‌وپرورش به صراحت آمده که در وضعیت فعلی سن ورود به مدرسه ۶ سال تمام می‌باشد اما در صورت فراهم آمدن شرایط لازم و مناسب می‌توان آن را به ۵ سال تمام تقلیل داد. حتی در پاورقی اشاره شده که در شرایطی که کودکان با محرومیت روبه‌رو هستند یا خانواده توان سرپرسی کودک را ندارد، ورود کودکان به نظام تربیت رسمی و عمومی از پایان سن ۴ سالگی است. در متن سند تحول بنیادین نیز به صراحت آمده است که سن تعلیم و تربیت رسمی ۵ سالگی است اما سن افراد لازم‌التعلیم (لاز‌التربیه) طبق قانون مشخص می‌شود.
عبداللهی در خصوص دیگر جزئیات طرح نیز بیان داشت: آنچه که در حال بررسی است شروع اجرای طرح را در ۳ تا ۵ سال آینده پیشنهاد کرده است. دلیل این آینده‌نگری نیز این است که اولاً آموزش‌وپرورش بتواند مقدمات کار را فراهم کند و ثانیاً در سال‌های آتی به دلیل کاهش جمعیت متولدین سال‌های اخیر، ورودی به آموزش‌وپرورش بسیار کمتر از آنچه است که امروز داریم و در نتیجه موقعیتی فراهم می‌شود که بتوان این قدم بزرگ را برداشت.
وی همچنین بیان داشت: در این ماده به نکات مهم دیگری همچون محتوای و نیروی انسانی متناسب با این دوره و لزوم بازنگری در محتوای دوره ابتدایی نیز اشاره شده است. بند دیگری هم محل بحث است تا یک سال از طول دوره ابتدایی کم شود که به این ترتیب ۱ سال پیش‌دبستانی خواهیم داشت و ۱۱ سال هم آموزش عمومی شامل پنج سال ابتدایی، سه سال متوسطه اول و سه سال متوسطه دوم. با این حساب فرد در ۱۷ سالگی از تحصیلات عمومی فارغ می‌شود که این مسئله نیز نیازمندی‌هایی دارد که در کمیسیون در حال بررسی است.
انتهای پیام/
