به گزارش سرویس مدارس پایگاه تحلیلی خبری رستا، نفیسه خاک‌سفیدی، اخیرا فوت متوالی معلمان هنگام رفت و آمد طولانی به محل کار در چند شهر بر اثر تصادف حادثه آفریده است.
دو ماه پیش خبر درگذشت چند تن از معلمان همه جامعه تعلیم و تربیت را متاثر کرد؛ معلمانی که برای خدمت‌رسانی به دانش‌آموزان خود هر روزه مجبور بودند فاصله زیادی از محل سکونت خود تا مدرسه، بدون هیچ گونه چشم‌داشتی طی کنند و در این مسیر طولانی مدرسه تا منزل، جان خود را از دست دادند؛ معلمانی که امروز جایشان در کلاس‌های درس‌شان خالیست که به چند مورد اشاره می‌کنیم.
۵ معلم آذربایجان شرقی روز سه‌شنبه، سوم اسفند ۸۹ دچار سانحه تصادف شدند و جان‌شان را از دست دادند؛ این معلمان در حال عزیمت به محل کار خود در حوالی هشترود بودند.
۱۹ آذر سال ۱۳۹۰ نیز همان ماجرا دوباره تکرار شد؛ باز هم ۵ نفر و این بار ۵ معلم جوان، هنگامی که از میناب عازم محل کار خود در روستای گرکان در فاصله ۴۰ کیلومتری شهرستان میناب بودند، در میانه راه با یک دستگاه خودروی وانت که متعلق به قاچاقیان سوخت بود، تصادف کردند و هر پنج نفر آنان جان باختند.
صبح ۶ مهر ماه ۱۳۹۵ نیز بر اثر تصادف مینی‌بوس حامل معلمان با یک دستگاه تریلی در محور شازند، ۲ نفر از معلمان فوت کردند.این مینی‌بوس حامل ۱۱ معلم بود که این معلمان با همراهی یکدیگر برای رسیدن به مدرسه خود در بخش روستایی بازنه مینی‌بوس را اجاره کرده بودند.
۳ دبیر چهار محالی بیست دوم آذر ۱۴۰۲ در مسیر بازگشت از مدرسه، دچار سانحه تصادف شدند و جان‌شان را از دست دادند این معلمان در حال عزیمت به محل کار خود در روستای جونقان بودند.
این‌ها تنها بخشی از حوادث سال‌های اخیر بودند.
بومی‌گزینی اجرا نشده
نکته حائز اهمیت این است که طی سال‌های گذشته، آموزش و پرورش در استفاده از نیروی انسانی، بومی گزینی را به دلایل مختلف اجرا نکرده و یا ناقص اجرا کرده است؛ ضمن اینکه در برخی مناطق نیز نیروی بومی دارای شرایط معلمی یا متقاضی شغل معلمی نبوده و ماحصل این اتفاق، طی کردن مسیر طولانی برای رسیدن به مدرسه را رقم زده است.در این میان، از سوی آموزش و پرورش نیز هیچگونه چاره‌ای از این حیث اندیشیده نشده است و ما مکرراً شاهد جان باختن این معلمان در حوادث مسیر هستیم.
بُعد مسافت، کاهنده بازدهی
معلماني كه براي رسيدن به محل تدريس خود مسافت‌هاي طولاني می‌پيمايند، در دراز مدت نسبت به معلماني كه چنين مشكلي ندارند، دچار ركود مطالعاتي مي شوند؛ چرا كه بيشتر زمان و انرژي آنان در راه رسيدن به خانه و مدرسه تلف مي شود. بي‌توجهي به‌وسيله حمل و نقل معلمان از ضعف‌هاي آموزش و پرورش به شمار مي‌رود. چرا كه بسياري از اداره‌هاي غيرآموزشي براي اين مشكل كارمندان خود راه‌حلي يافته‌اند اما آموزگاران همچنان دغدغه چگونگي رسيدن به محل كار را در برنامه‌هاي روزانه خود دارند.
عدم تعادل محل زندگي و تدريس معلمان در نوع آموزش آنان نيز تاثير گذاشته است؛ به طوري‌كه تعداد زيادي از معلمان به دور از مشكلات زندگي دانش‌آموزان زيسته‌اند و عدم تعادل جغرافيايي موجب می‌شود تا اين افراد با عدم انطباق شرايط و آموزش مواجه شوند.
زنگ بیدار باش آموزش و پرورشآموزش و پرورش اکنون موظف است با تصمیم‌گیری درست در سازماندهی نیرو و یا دادن اسکان و ساخت منازل هم‌جوار مدرسه و…. از رقم خوردن اینگونه حوادث غم‌انگیز جلوگیری و یا از آمار آن بکاهد. اما تا کنون هیچ اقدام موثری از این حیث اندیشیده نشده است. انتظار می‌رود برای حفظ جان این دست از معلمان و ادامه روند آموزش و آسیب‌های مترتب بر آن، تمهیدات لازم در نظر گرفته شود تا بیش از این شاهد اینگونه اتفاقات ناگوار نباشیم.
