به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رستا، یادداشت حدیث روزبهانی، معلم و جانشین مرکز بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان در یادداشتی نوشت؛
اخیراً مطالبه‌ای تحت عنوان افزایش سقف سنی جذب در دانشگاه فرهنگیان از سوی جریان‌هایی در بدنه اجتماع مطرح گردیده است که نفی و رد آن، از ابعاد مختلفی قابلیت بررسی و تحلیل دارد.
۱. اولین بحثی که مطرح می‌شود، جلوگیری از به کرسی نشستن مطالبات خیابانی، بلبشویی و غوغاسالارنه ایست که به سبب پر کردن سبد آراء و متاسفانه بدون پشتوانه نظری و منطقی، در صدر اولویت‌های مجلس و دیگر بخش‌های تقنینی در آموزش و پرورش قرار می‌گیرد. اساساً مسئولین با توهم اینکه در موضع کارشناسی نشسته‌اند، متاثر از فشار‌های اجتماعی، تصمیماتی غیر کارشناسی و از روی احساسات اتخاذ می‌کنند.
مادامی‌که آقایان سیاستگذار، حکمرانی را به هیاهوی خیابانی واگذار کنند؛ ضمانتی بر ریل گذاری‌های صحیح در نظام تعلیم و تربیت نیست.
۲. افرادی که در این سن پذیرش می‌شوند، اغلب یک دور از فرصت تحصیل تا مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد استفاده نموده‌اند. موافقت مجدد با این اتفاق، نهایتاً سبب تکثیر نگرش‌های حداقلی به رسالت معلّمی و تقلیل و تحریف نظام آموزش و پرورش به یک بنگاه کاریابی برای جوانانی خواهد شد که پس از ماجراجویی‌های فراوان، حالا به دنبال ضمانت شغلی و درآمد ثابت و این چنین قرائت‌های پیش پا افتاده از معلّمی افتاده‌اند.
۳. اساساً قید تربیت شبانه‌روزی دانشگاه فرهنگیان به استناد تبصره ذیل ماده ۶ قانون متعهدین خدمت، با اختلال مواجه خواهد شد. چرا که افراد جذب شده در این رده سنی، اغلب به دلایلی نظیر تشکیل خانواده، فرسودگی تحصیلی، شغلی و اساساً به جهت نگاه سطحی به مسئله، به کسب تمام و کمال هویت معلّمی در این بستر شبانه روزی رغبتی نشان نخواهند داد. این نوع از مواجهه یقیناً بر کیفیت کلی فرایند تربیت معلّم تاثیر منفی خواهد داشت.
۴. اختلاف سنی قابل توجه میان دانشجویان و همزیستی ایشان در فضای خوابگاه و در حین تحصیل، تبعاتی احتمالی را در پی‌خواهد داشت. کما آنکه در سایر دانشگاه ها نیز، محل فرایند تحصیل و محل اسکان مقاطع مختلف نیز به همین سبب تفکیک شده است.
۵. با استناد بر شواهد علمی متعدد، فاصله سنی بالا میان معلم و دانش آموز خصوصا در مقطع ابتدایی، بازدهی تربیتی را در کلاس به حداقل می‌رساند. ضمن اینکه افزایش سن بازنشستگی از ۴۸ سال به ۶۰ سال، بدون شک کیفیت فرایند آموزش و پرورش در مدارس را کاهش داده و فرسایش شغلی، افت انگیزه و پویایی معلّم را در پی خواهد داشت.
به طور کلی پیشنهاد می‌گردد که مجلس شورای اسلامی به جای طرح ایده‌هایی متزاحم و در عرض قوانین موجود در حوزه تعلیم و تربیت، فکری جدی به حال اجرایی سازی اسناد و قوانین مورد تاکید رهبر انقلاب کند. ضمن اینکه شایان ذکر است، در صورت طرح مجدد این مسئله و یا بی اعتنایی به دلایل عنوان شده از سوی اعضای کمیسیون و یا سایر بخش‌های قانون‌گذار، شبکه دانشجومعلمان کشور قاطع‌تر از گذشته، مقابل چنین نظرات آسیب‌زایی خواهند ایستاد و جز با توقف آن، از پا نخواهند نشست.
با سلام بنده یکی از طرفداران افزایش سن پذیرش فرهنگیان هستم ی جوون ۲۵ ساله یا نهایتا ۳۰ ساله چه ایرادی داره ؟ این جوونا چ گناهی کردن که سال ۹۵ – ۹۴ و.. پذیرش خیلی کم بود ؟ پس برای اجرای عدالت باید ی فرصت بهشون داده شه اگه سن این همه برا اموزش مهمه پس چرا ۴۵ ساله رو از طریق ماده ۲۸ جذب می کنند؟ جوون ۲۵ ساله بدرد نمیخوره ؟ این چ منطقیه؟ این چ نظر اسیب زایی هست ؟ از نظر شما جوون ۲۵ ساله تا ۳۰ ساله علاقه ای به معلمی نداره و از سر بیکاری میاد ولی ۴۵ ساله خیلی علاقه منده بله ؟؟؟؟؟
اگر مشکلاتی که گفتین صحت داره چرا دوران شهید رئیسی با ماده ۲۸ افراد بالای ۳۰ سال استخدام شدن؟