







نسخه ترمیمیافته سند تحول بنیادین آموزشوپرورش بهجای آنکه پاسخی به ضعفهای گذشته و تحولات دهه اخیر باشد، با ایرادهای ساختاری، اهداف مبهم و راهکارهای غیرواقعبینانه مواجه است؛ مسئلهای که مرکز پژوهشهای مجلس آن را مصداقی از تحریف بهجای ترمیم میداند و پیشنهاد رد کلیات آن را به شورای عالی انقلاب فرهنگی داده است.
با توجه به گذشت ۱۰ سال از تدوین سند، جز درصد اندکی از آن اجرا نشده است و این در حالی است که آموزش و پرورش بیش از هر زمان دیگر نیازمند تغییر است و اجرای آن به طور ناقص و اندک سودمند نخواهد بود.
تمرکزگرایی در آموزش و پرورش از جمله مسائلی است که دامنه آسیبهای آن ساحت عدالت آموزشی را خدشهدار کرده است. سیاستها و تصمیمگیریهای تمرکزگرا و از بالا به پایین، فارغ از بستن دست نیروهای صف و کور کردن دریچههای خلاقیت در بخش اجرایی یعنی مدیران و معلمان، آسیبهای جامعهشناختی و روانشناختی گوناگونی را به دنبال خواهد داشت.