به گزارش پایگاه خبری_تحلیلی رستا؛ معلم نگاشت،سارا سیدموسوی، از وقتی که در یک شهر ترک نشین شروع به تدریس کرده ام ،با تجربه های جالب و دغدغه های جدید روبه رو شده ام. یکی از این دغدغه ها آموزش درس فارسی به دانش آموزان ابتدایی است .
شاگردی ۷ ساله داشتم نامش زهرا بود و به خاطر شرایط کرونا نتوانسته بود به خوبی حروف را بیاموزد. بعد از گذشت شش ماه هنوز نمیتوانست یک کلمه را کامل تلفظ کند .مادرش به چندین دکتر و مشاور رجوع کرده بود و گفته بودند که احتمالا زهرا دچار اختلال در یادگیری است .
بعد از یک هفته که داشتم به زهرا آموزش می دادم، متوجه شدم که اگر درس ها را به زبان مادری بیان کنم کامل متوجه می شود . مشکل بزرگ اینجا بود که فارسی را متوجه نمیشد چون از بدو تولد فقط با زبان مادری آشنا شده بود
او فقط به خاطر اینکه با زبان معیار آشنایی کافی نداشت او را بیمار تلقی کرده بودند .
زهرا فقط یک نمونه از هزاران کودکی است که گوشه و کنار کشور زندگی می کنند و صرفا به خاطر اینکه به زبان فارسی تسلط ندارند مشکلات زیادی را متحمل میشوند.
از جمله مشکلات مناطق دوزبانه می توان به پایین بودن اعتماد به نفس کودکان اشاره کرد چون به خاطر لهجه ای که دارند یا تپق زدنشان موقع صحبت مورد شماتت و تمسخر اطرافیان قرار می گیرند به همین خاطر مشارکت نمیکنند و نظراتشان را بیان نمیکنند که صدمات جبران ناپذیری به دانش اموز وارد میکند.
نگارش کتاب ها به زبان فارسی این دانش آموزان را با مشکلاتی اساسی مواجه کرده است.
کتاب های درسی کنونی مناسب دانش آموزانی است که با زبان فارسی آشنایی کافی را دارند و حال در مدرسه خواندن و نوشتن را می آموزند. در حالی که دانش آموزانی در مناطق دوزبانه هستند که در فهم کلمات و جملات ساده مشکل دارند و فارسی برای آن ها دنیای ناشناخته جدیدی محسوب می شود.
به همین خاطر پایه های درسی شان ضعیف می شود و این امر در سایر دروس نیز نمایانگر است؛ همانند مسائل ریاضی که فهم صورت سوال برایشان مشکل است .
اگر کتاب هایی باشد که از پایه زبان فارسی را به دانش اموزان دوزبانه بیاموزد بسیاری از مشکلات دانش آموزان قابل حل است. امید است فکری جدی برای حل مشکلات این دانش آموزان شود.
