به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رستا و به نقل از ایسنا ، مراسم رونمایی از کتاب آموزش‌وپرورش آینده؛ بازخوانی آموزش‌وپرورش ایران در آستانۀ قرن پانزدهم شمسی، در فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران برگزار شد.
در این مراسم غلامعلی حداد عادل، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، دکتر سیّد علیرضا مرندی، رئیس فرهنگستان علوم پزشکی، دکتر بهمن نامورمطلق، رئیس فرهنگستان هنر، حجت‌الاسلام‌والمسلمین دکتر عبدالحسین خسروپناه، دکتر رضامراد صحرایی، دکتر محمدعلی محققی و دکتر مریم دانشگر سخن خواهند گفت.
کتاب آموزش‌وپرورش آینده؛ بازخوانی آموزش‌وپرورش ایران در آستانۀ قرن پانزدهم شمسی به اهتمام فرهنگستان‌های جمهوری اسلامی ایران تدوین شده و انتشارات متن آن را منتشر کرده است.
نگاهی به آینده، سلامت همه‌جانبه، عدالت آموزشی، هویّت ملّی و سندکاوی و آسیب‌شناسی عناوین فصل‌های این کتاب هستند.
به گزارش ایسنا، حجت الاسلام والمسلمین دکتر عبدالحسین خسروپناه در این مراسم در سخنانی با اشاره به آیه «لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ إِذْ بَعَثَ فِیهِمْ رَسُولًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَیُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ وَ إِنْ کَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِی ضَلَالٍ مُبِینٍ» ﴿۱۶۴ سوره آل عمران﴾ اظهار کرد: این آیه شریفه بهترین آیه برای معرفی معلمان است چراکه پیغمبر را به‌عنوان معلم معرفی و از آن به منت به معنای نعمت عظیم یاد می‌کند.
وی افزود: قرآن کتابی آسمانی و حکمی است، حکمت یعنی منزل عقل و علم نافع کارآمد که مبتنی‌بر لب است. لب جمع عقل نظری، عملی، معاش و معاد است. وقتی این چهار عقل باهم جمع شوند صاحبان آن اولوالالباب می‌شوند.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی با بیان اینکه حکمت زاده عقل است، بیان کرد: کتاب قرآن زاده وحی است ولی پیامبر نیامده که فقط به ما وحی آموزش دهد بلکه مبعوث شد که عقل را نیز رشد دهد.
خسروپناه با اشاره به ۲۳ مقاله‌ای که در زمینه تعلیم و تربیت ارائه شده است، گفت: این مقالات نظری، کاربردی و بومی هستند که به برنامه درسی پرداخته شده است، بنابراین می‌توان از آن‌ها بهره برد.
وی ادامه داد: ما در شورای عالی انقلاب فرهنگی و دبیرخانه شورا، موظفیم از این دانش نگاشته شده و تولیدی بهره ببریم و آماده‌ایم که اساتید یافته‌های خود را به ما بیاموزند.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی تأکید کرد: فرهنگستان‌ها نقش مهمی در حکمرانی علم و فناوری دارند، بر این اساس باید در سیاست‌گذاری و تنظیم‌گری نقش داشته باشند. نباید فقط از استادان انتظار داشته باشیم که نقش تصدی‌گری داشته باشند، البته معلمان و استادان تصدی‌گری در آموزش و پرورش دارند ولی اینکه نقش در سیاست‌گذاری و تنظیم‌گری و به تعبیری نقش در حکمرانی داشته باشند، مهم است.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی با بیان پرسش‌های فلسفی در زمینه عدالت آموزشی و نظام آموزشی و سلامت روانی و پیشرفت علمی به عنوان پرسش اول اظهار کرد: باید مشخص کنیم نسبت حکمت و تعلیم و تربیت چیست؟ به هر حال تعلیم و تربیت ما مبتنی‌بر تفکر حکیمانه است یا تفکر مدرن؟.
وی در بیان پرسش دوم اضافه کرد: نسبت عقلانیت با تعلیم و تربیت کودک و نوجوان و جوان چیست؟ لذا موضوع فلسفه برای کودکان هم با این سؤال آشکار می شود، موضوع حافظه محوری در آموزش که چگونه تبدیل به عقلانیت محوری می‌شود ناظر به این سؤال است.
خسروپناه پرسش سوم را نظریه انسان‌شناسی تعلیم و تربیت عنوان کرد و افزود: مگر می‌توان از تعلیم و تربیت و عدالت آموزشی سخن گفت ولی نظریه را در این باب مشخص نکرد؟.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی نظریه معرفت شناسی تعلیم و تربیت را به‌عنوان پرسش چهارم و نظریه تکنولوژی و فناوری تعلیم و تربیت را به‌عنوان پرسش پنجم مطرح کرد و ادامه داد: البته در دانشگاه رشته فناوری آموزشی داریم اما باید مشخص کنیم فناوری آموزشی که مبتنی‌بر حکمت است چیست؟.
وی پرسش ششم را نسبت حکمت و حکمرانی بیان کرد و گفت: مقصود از حکمرانی حکومت‌داری نیست. حکمرانی یک فناوری نویی است و مدت زیادی از عمرش نمی‌گذرد. ما در نظام تعلیم و تربیت، حکومت‌داری تعلیم و تربیت داریم اما حکمرانی تعلیم و تربیت نداریم چون نسبت حکمت و حکمرانی را نسنجیده و بررسی نکردیم.
