







اسفندیار چهاربند، رئیس اسبق مرکز برنامهریزی منابع انسانی و امور اداری وزارت آموزش و پرورش با اشاره بر ضرورت احیای منابع مالی فراموش شده این وزارتخانه گفت: با توجه به ساختار اقتصادی_سیاسی کشورمان و اهداف آموزش و پرورش، نیاز است منابعی شناسایی و استحصال شوند و در خدمت آموزش و پرورش گرفته شوند. برای این اتفاق ابتدا باید وضعیت سیاسی و ساختار اقتصادی کشورمان و چالشهای تحقق این منابع بررسی شود.
آموزش و پرورش یکی ارکان اصلی در جامعه است که چند سالی میشود با کمبود شدید نیرو مواجه است و برای جبران این مسئله، در زمان وزارت علی اصغر فانی، طرحی به مجلس شورای اسلامی ارائه شد که «خرید خدمات آموزشی» نام داشت و آموزش و پرورش با این کار، قصد داشت طی واگذاری بخشی از هزینهها به بخش خصوصی، کمی از بار سنگین هزینههای خود را کم کند و در عین حال، همهچیز درحد کیفیت اعلا باقی بماند اما شواهد، چیز دیگری را نشان میدهد.
مهلت دوهفتهای معرفی کابینه دولت سیزدهم آغاز شده است و این درحالی است که گمانهزنیها در فضای رسمی و غیررسمی پیرامون متصدی وزارت آموزش و پرورش بیش از دیگر وزارتخانهها است. در این میان نام محمدطیب صحرایی به عنوان جدیترین گزینه این وزارتخانه به چشم میخورد.
ریحانه نادرینژاد، پژوهشگر جامعهشناسی توسعه: «اگر دولت آینده بخواهد برای عدالت آموزشی کاری انجام دهد، بهتر آن است که عدالت آموزشی را در مرکز ثقل قرار بدهد و درباره آن حرف بزند، نظریه تولید کند و نظام آمار و اطلاعات و گزارشهای خود را تقویت کرده و شفاف کند».
در تمام تراژدیهای تلخی که در این یک دهه اخیر بر دانشگاه فرهنگیان گذشت، یک نکته روشن است و آن این است که عدهای هستند که نه دلسوزند و نه آگاه؛ آنها همت میکنند تا دانشگاه فرهنگیان را در حد ضعیفی از امکانات نگه دارند تا همیشه راهی برای تعطیل یا تضعیف شدن این دانشگاه که متولی تربیت معلم کشور است، وجود داشته باشد.