بررسی چالشهای هیأت علمی دانشگاه فرهنگیان/اعضای هیأت علمی با کمبود امکانات روبهرو هستند
از کلاس تا سنگر؛ اعلام آمادگی دانشجومعلمان برای حضور در همه میدانها
از کلاس تا منبر، چگونه جبهه تبیین را تقویت کنیم؟
زبان سیاست با زبان مقاومت همخوانی ندارد
چگونه پیام عاشورا را نسل به نسل به کودکان و نوجوانان منتقل کنیم؟
مدرسه موشها
دلخوشی
دانشجومعلمان راویان جنگ روایتها هستند/دانشگاه فرهنگیان باید گفتمان مقاومت علمی را طراحی کند
فراتر از چهارده قرن، این داغ بر دل شیعیان زنده مانده است و امروز نیز در دنیای پستمدرن، همچنان این رسالت تربیتی بر دوش خانوادهها، معلمان و جامعه قرار دارد. متن پیشرو با نگاهی تاریخی و کاربردی، راههای مؤثر برای انتقال پیام ایستادگی، آزادگی و ظلمستیزی عاشورا را در بستر رسانه، آموزش رسمی، خانواده و اقامه شعائر به نسل جدید بررسی میکند.
نامش را اعطای یارانه آموزشی گذاشتند اما شما آن را وداع با تعلیم و تربیت بخوانید. با ظاهر و بسته بندیای زیبا تحت پوشش عدالت تربیتی و آموزشی که ادعا می شود آمده تا آموزش و پرورش را عادلانه کند. پدیدهای نه چندان غریبه مربوط به دولت لیبرال و اصلاحطلب اما آماده برای اجرا در دولت انقلابی فعلی!
قبل از ورود کتاب و درس جدید به سیستم آموزشی، باید نیروی متخصص برای تدریس آن محتوا، تربیت شود و رشتهای جدید در دانشگاه فرهنگیان برای تدریس دروس تربیتی بهجود آید؛ جذب نیروی مشاور در سالهای آینده بیشتر شود و در نهایت از دورههای توانمندسازی برای مدرسین این کتب با اساتید خبره و متخصص این کار برگزار شود.
ایران، کشوری که دو انقلاب را در یک قرن دید، با انقلاب اسلامی و احیای ارزشهای ایرانی اسلامی، مسئله تربیت را برای ایدئولوژیاش به یک ضرورت تبدیل کرد. شاید اگر از سالهای ابتدایی انقلاب اسلامی و رشد شاخصهای سوادآموزی پس از آن گذر کنیم، همچنان آموزش و پرورش شعاری پرتکرار در بیان و کمتکرارین در اجراست.
علت حقیقی این تعطیلیها چیست؟ مگر نه اینکه در دوران پیش از آموزش مجازی، و در روزگاری که حتی تهران دومین شهر آلوده جهان بوده است هم مدارس انقدر تعطیل نبودهاند؟ چطور شده است که به تازگی و بعد از این سالها مسئولین ما دریافتهاند که برای کنترل آلودگی هوا و عدم آسیبرسانی به دانشآموزان باید مدارس را تعطیل کرد؟
استمرار و زنده نگاه داشتن جریان تربیت، تکلیف است و نه اقتضاء شرایط که اگر بستر مهیا بود، صدای هیاهوی دانش آموزان از حیاط مدرسه به گوش برسد و اگر بادی وزید و اوضاع از حالت آرام و عادی میل به خروج کرد، بستن دربهای مدرسه و توقف امر تعلیم و تربیت، در اولویت اقدامات ضربالعجلی قرار گیرد.
حسین حقپناه، کارشناس سواد رسانهای حوزه کودک و نوجوان گفت: نهادهای متولی تربیت و رسانه، نتوانستند ارزشهای غالب کشور را به نوجوانان منتقل کنند و نوک پیکان اتهام به طرف آنهاست.
گزارش میدانی خبرنگار رستا از مدارس دخترانه در روزهای ناآرامیهای خیابانی که نقش معنادار نوجوانان در برپایی و پیشبردش، آرامِ بسیاری از اهالی فرهنگ و دغدغهمندان تربیت را گرفته است.
«نرگس هستم. یازده ساله. دوست دارم درس بخوانم. بزرگ که شدم میخواهم معلم شوم. افغانستان که بودیم طالبان نگذاشت به مدرسه بروم. حالا که به ایران آمدهام هم نمیگذارند در مدرسه ثبتنام کنم. انگار امسال هم باید خانهنشین باشم...»