به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رستا؛ یادداشت، حدیث روزبهانی، جانشین مرکز بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان؛معرفی وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش از جانب دولت چهاردهم، یکی از مهم‌ترین مقاطع گلوگاهی این وزارتخانه و از راهبردی‌ترین انتصابات هیئت دولت به شمار می‌رود که سهم بسزایی در تدوین سازوکار و مکانیزم اداره نظام تعلیم و تربیت دارد.
این تفاسیر البته به معنای آن نیست که بقای ریل‌گذاری‌های صورت گرفته توسط دغدغه‌مندان جبهه انقلاب، تنها به یک نفر در صدر این ساختار وابسته است که به طرفه‌العینی ممکن است ورق را برگردانده و مدل مواجهه را طور دیگری تدبیر کند؛ کما اینکه می‌توان گفت تاکنون نیز سهم ساختار رسمی وزارتخانه در مسیری که به هدف برچیده شدن تفکرات پوسیده و وارداتی این عرصه پیش گرفته شده نیز به اندازه نقش و تاثیر حلقه های میانی و دغدغه‌مندان جامعه فرهنگیان نبوده است.
علی ایهاالحال به‌نظر می‌رسد وزیر جدید و هیئت همراه، در راس امورات این وزارتخانه، متصدی بسیاری از اتفاقات در بدنه خواهند بود که گاه برآمده از نگرشی منطقی و سودمند، با بکارگیری نیروهای توانمند، جوان، متعهد و مومن انقلابی خلاء های موجود را پاسخ می‌دهد و گاه به سبب سوء تدبیرهای محتمل، به ضرر سیستم تمام می‌شود.
در تحلیل وضعیت امروز وزارتخانه آموزش و پرورش می‌توان اذعان داشت که بیش از هرچیز، مسئله مدیریت صحیح منابع و امکانات و از آن سمت، چالش‌ها، ناترازی‌ها و بحران‌های موجود دارای اهمیت است. صحبت از ایده‌هایی که قابلیت به میدان نشستن ندارند و صرفاً ایده‌های خوب امّا گرد است، برای علاج این روزهای وزارتخانه، کارساز نیست.
پرداخت به اولویت‌هایی که بعضاً در تشخیص آنها دچار ضعف جدی هستیم، از اهمّ بایسته هایی است که باید مدنظر وزیر آینده قرار گیرد.
کشف آسیب‌ها و جلوگیری از تکثّر آنها، مدیریت شایسته توام با راهبری صحیح ارکان و اجزا، عمق نگاه و مبانی فکری برآمده از اندیشه انقلاب اسلامی، مواجه منطقی با معضلات، توان اجرایی عملیاتی در امورات مختلف، همراه و همگام ساختن همه دست‌اندرکاران و تعامل موثر با سایرین از اولویت‌های پیش روی وزارتخانه است. از بررسی های موجود چنین برداشت می‌شود که سهم جدی چالش‌های امروز وزارتخانه، به ناترازی منابع انسانی و سوء مدیریت در مواجهه با این موضوع بازمی‌گردد که مستلزم ورود جدّی و برخورد مدبّرانه با اصل این مسئله از جانب وزیر آینده است. همچنین تذکراتی را باید قید کرد که از خطوط قرمز انقلاب اسلامی است. من جمله آن، پرهیز از رویکرد خصوصی سازی و برون سپاری امر آموزش، متعهد بودن در قبل دانشگاه فرهنگیان و شهید رجایی به عنوان دو رکن اساسی تربیت معلم، توسعه رویکرد عدالت محوری در سیاست گذاری ها و کیفیت بخشی به مدارس دولتی است.
امروز همچنین اولویت قرار گرفتن نقشه راه اجرایی‌سازی سند تحول، از موارد مورد تاکیدی است که به تاخیر افتادن آن، سند تحول را مجددا به کنج اذهان رهروان این مسیر میراند.
فلذا تعمیق در برنامه‌های وزرای پیشنهادی بسیار حائز اهمیت است. در این مسیر، حتماً نقش و سهم جریان دانشجویی در تبیین مسائل اولویت‌دار و بحران خیز آموزش و پرورش برای تصمیم‌گیران و همچنین تاثیر جدی بر فرایند رای‌گیری مجلس با ارائه ادله‌ای متقن و منطقی، لازم و ضروری خواهد بود.
امید آنکه در انتخاب این وزیر، بیش از توجه به شعارهای عامه پسند و نسخه‌هایی که هیچگاه رنگ عینیت به خود نمی‌گیرند و با پرهیز از طرح آرمان‌های تکراری و بلاثمر؛ فردی بر این مسند بنشیند که با مدیریت جهادی، با مسائل موجود مواجهه کند.
