به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رستا، واژگونی اتوبوس حامل دانش‌آموزان تیزهوشان در کرمان، بار دیگر ایمنی سفرهای دانش‌آموزی را زیر سؤال برد و موجی از نگرانی و واکنش‌های رسانه‌ای را به دنبال داشت. در این میان، اعلام بازداشت مدیر مدرسه و تحت تعقیب قرار گرفتن معاون مالی که سرپرست اردو بود، به بحث‌های گسترده‌ای دامن زده است. این در حالی است که هنوز به‌طور دقیق مشخص نشده است که قصور مدیر مدرسه در چه بخش‌هایی بوده و آیا تمام وظایف محول‌شده به او به‌درستی انجام شده است یا خیر.
نکته مهم در مواجهه با چنین حوادثی، تفکیک مسئولیت‌ها و درک نقش تمام دستگاه‌های مرتبط است. آموزش‌وپرورش تنها متولی این مسئله نیست؛ ضعف در سیستم حمل‌ونقل کشور، عدم استانداردسازی جاده‌ها، عملکرد معیوب مراکز معاینه فنی و خلأ نظارت دقیق بر وسایل نقلیه سنگین، همگی عواملی هستند که نمی‌توان از کنار آن‌ها به سادگی گذشت.
دادستان عمومی و انقلاب ماهان اعلام کرده است که مرکز معاینه فنی صادرکننده گواهی برای این اتوبوس، دارای تخلفات متعددی بوده و مسئول آن نیز تحت پیگرد قانونی قرار گرفته است. این موضوع نشان می‌دهد که مشکل فراتر از سطح مدرسه است و باید ریشه‌ای‌تر بررسی شود.
پیامدهای تربیتی یک برخورد شتاب‌زده
نحوه اطلاع‌رسانی و بازتاب رسانه‌ای این حادثه، می‌تواند بر تصمیم مدیران مدارس در سراسر کشور تأثیرات عمیقی بگذارد. اردوهای آموزشی، فرهنگی و تربیتی، نه‌تنها بخشی از فرآیند یادگیری دانش‌آموزان هستند، بلکه نقشی کلیدی در رشد مهارت‌های اجتماعی، تقویت روحیه تیمی و تجربه یادگیری عملی دارند. اما اگر نتیجه هر اردویی که با یک حادثه ناگوار همراه شود، بازداشت و برخورد رسانه‌ای با مدیران مدارس باشد، به‌تدریج هیچ مسئولی حاضر نخواهد شد که ریسک برگزاری چنین برنامه‌هایی را بپذیرد.
این در حالی است که اردوهای دانش‌آموزی، به‌ویژه در مقاطع حساس تحصیلی، یکی از مؤثرترین ابزارهای تربیتی هستند که در بسیاری از کشورها مورد تأکید قرار گرفته‌اند. محدود شدن این برنامه‌ها به دلیل هراس از تبعات حقوقی و رسانه‌ای، نه‌تنها مانع رشد اجتماعی و شخصیتی دانش‌آموزان می‌شود، بلکه آموزش را به محیط‌های بسته و غیرتعاملی محدود خواهد کرد.
لزوم بررسی همه‌جانبه و اطلاع‌رسانی دقیق
قطعاً باید با افرادی که در این حادثه قصور کرده‌اند، برخورد شود، اما این برخورد باید پس از بررسی دقیق تمام ابعاد ماجرا و مشخص شدن سهم هر نهاد در وقوع این فاجعه صورت گیرد.
رسانه‌ها نیز در نحوه پرداختن به این مسئله باید هوشمندانه عمل کنند تا به جای حل بحران، موجب ایجاد ترس و کاهش برنامه‌های تربیتی نشوند. آموزش‌وپرورش نیازمند حمایت سایر دستگاه‌هاست، نه آنکه در برابر تمامی مشکلات ساختاری کشور، به‌تنهایی پاسخگو باشد.
به‌جای تمرکز بر برخوردهای مقطعی و ایجاد فضای اتهام‌زنی، باید به دنبال اصلاحات اساسی در سیستم حمل‌ونقل، بهبود نظارت بر ناوگان جاده‌ای و تأمین امنیت سفرهای دانش‌آموزی بود. در غیر این صورت، نه‌تنها از تکرار چنین حوادثی جلوگیری نخواهد شد، بلکه یکی از مهم‌ترین ارکان تعلیم و تربیت نیز دچار آسیب جدی خواهد شد.
