به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رستا،یادداشت مرضیه بهروزی،عضو فعال معاونت سیاست ورزی بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان مرکز زینب کبری (س) کازرون:
تازه از کنار گذاشته شدن طرح پته ای سازی آسوده‌خاطر شده بودیم که در کنار تصمیمات و طرح های عجیبی همچون جذب دانشجو معلم تا سقف چهل سال، به نام تحقق عدالت آموزشی با جذب و پرورش معلمان مدارس تیزهوشان روبه رو شدیم!
امروز تعریف ما از استعداد در مدارس چیست!؟غیر از این است که در آزمون های تست‌زنی ریاضی و علوم و… خوب عمل کنند تا بتوانند به مدارس استعداد درخشان راه پیدا کنند؟!
اگر استعداد محدود به همین‌هاست پس هوش چندگانه گاردنر چه می‌شود؟
اگر استعداد محدود به همین‌هاست پس هوش هیجانی و… در کجای اهداف ما قرار دارد؟
به فعلیت رساندن استعداد و به کمال رساندن مستعدِ کمال چه می‌شود؟
این در حالی است که برای شناسایی و شکوفایی سایر استعدادها راهی وجود ندارد، وقتی که در سیستم آموزشی ما تنها مهارت تست زنی و حفظ کتب را به عنوان استعداد درخشان می‌شناسند!و برایش مدارس خاص دولتی( از سال ۱۳۵۵) ایجاد کرده اند که بعداز انقلاب نیز کیفیت و تعداد این مدارس،افزایش پیدا کرده است.
این درصورتی است که در سیستم های برتر تعلیم و تربیت جهانی، مدارس نمونه دولتی و خاص دیده نمی‌شود اما ما، نه تنها از این مدارس خاص استقبال کرده‌ایم بلکه امروز جذب معلمان خاص با آزمون اصلح ویژه برای دانش‌آموزان استعداد درخشان، تدارک دیده‌ایم.
دانش‌آموزانی که طبق همین ملاک‌ها باز هم لزوماً همه آنها با استعداد نیستند و به وسیله کتاب تست ، معلمان خصوصی و هزینه‌های گزاف به اینجا رسیده‌اند که اگر همین امکانات ویژه در اختیار دانش آموز منطقه محرومی قرار داده می‌شد؛ او نیز تیزهوش بود.
منطق حاکم بر سیستم تعلیم و تربیت ما اینگونه می‌گوید: چنین دانش‌آموزان بااستعدادی با این ملاک‌ها، باید در مدارس خاص با معلمان خاص برای رسیدن به دانشگاه‌های خاص آماده شوند تا موقعیت اجتماعی خاص و بزرگی را کسب کنند و برعکس دانش آموزانی با توان مالی کمتر در مناطق محروم و مدارس دولتی همچون پدرانشان باید در همان دهک قبلی بمانند چرا که دیگر برای تست زنی؛ نه آماده هستند و نه آموزش دیده‌اند و نه پولی برای این آمادگی دارند!
دقیقا همینجاست که فاصله طبقاتی بدون تغییر ادامه می‌یابد!!!
تعلیمات خاص‌ِ معلمان، برای مدارس خاص یعنی دامن‌زدن به بی‌عدالتی، یعنی قبول اینکه، معلمان افراد خاص، باید ویژه‌تر باشند و سطح کیفیت این مدارس بهتر و بهتر شود،حتی به قیمت طبقاتی کردن آموزش معلمان جامعه!؟
نتیجه این تصمیم دلسردی بیشتر از مدارس دولتی و افزایش بیش از پیش تقاضای ورود به مدارس خاص و حمایت از افزایش درآمد دلالان آموزشی و کتب تستی در رقابت ورود به این مدارس است.
این چیزی جز فراموش کردن قشر عام و دهک پایین نیست و بر ما آشکار است که در مغایرت با بیانات رهبری است، که می‌فرمایند :«برای عدالت نسبی بین قشرها و مناطق کشور باید به مسئله عدالت در مدیریت آموزش و پرورش توجه داشت».
انتهای پیام
