بازخوانی تجربههای فراموششده تأمین منابع مالی پایدار در آموزش و پرورش
معلمانِ تماموقت؛ از مدرسه تا مناطق محروم
تصمیم عجولانه افزایش سن ورود به دانشگاه فرهنگیان باید متوقف شود
آغاز آموزش رسمی از ۵ سالگی و اجباری شدن پیش دبستانی در کمیسیون آموزش تصویب شد/ تقویم آموزشی مدارس متناسب با شرایط اقلیمی استانها تنظیم میشود
دانشگاه فرهنگیان نباید ملعبه تصمیمهای مقطعی شود
توانا نبود هرکه “دانا” بود
معلمِ فراری
تربیت معلم یک روزه! / نگرانیهای جدی درباره آزمون استخدامی آموزشوپرورش
انقلاب اسلامی در نگاه امام خمینی (ره)، نه صرفاً تغییر قدرت، بلکه دگرگونی انسان و جامعه بر مبنای گفتمان توحید و اسلام ناب بود؛ گفتمانی که اراده ملت را به حرکت تاریخی بدل کرد. آیا بازخوانی این گفتمان نمیتواند انقلابی در تعلیم و تربیت بیگانه با روح انقلاب پدید آورد؟ اگر در پی تمدن نوین اسلامی هستیم، چارهای جز بازگشت به آن گفتمان نداریم.
مجتبی همتیفر، مسئول پیشین سازمان تعلیم و تربیت کودک و استادیار دانشگاه فردوسی، در گفتوگو با خبرنگار رستا، معلم را دارای شأن تربیتی و نقشی پیامبرگونه معرفی میکند که متاسفانه جامعه از اهمیت آن غافل است. او حفظ امید را در این شرایط ضدانگیره، نقطهای کلیدی برای انجام رسالت معلمی میداند.
معاون سابق وزیر آموزش و پرورش با بیان اینکه یکی از مهمترین دستاوردهای این معاونت در سال ۱۴۰۳ بالابردن اعتبار حوزه پرورشی بود که چیزی حدود ۳۰۰ درصد رشد داشته است گفت: در حال حاضر ۱۳ هزار مشاور در مدارس وجود دارند که طبق قانون باید این عدد به ۴۹ هزار مربی برسد. طبق آخرین آمار قانون احیای معاونت پرورشی، حدود ۷۰ هزار مربی کم داریم.
جسم انسان فرع است و پرداختن به تربیت روح که حقیقت انسان است، بسیار مهم و ضروریتر است. پرسش اساسی این است که چرا مراکز خدماتی و درمانی تعطیل نمیشوند، اما مراکز آموزشی برای کنترل مصرف انرژی باید تعطیل شوند؟ با همان استدلال که مراکز درمانی نباید تعطیل شوند، مراکز آموزشی نیز باید دایر باشند.
رییس سازمان اداری و استخدامی کشور از قطعی شدن ثبت نام آزمون استخدامی آموزش و پرورش سال ۱۴۰۴ خبر داد و تاریخ برگزاری آن را خرداد ماه اعلام کرد.
اینکه وزیر آموزشوپرورش با ارسال نامه به شورای عالی انقلاب فرهنگی، بررسی مجدد طرح افزایش سقف سنی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان به سیسال جهت تصویب را خواستار میشود، فعالین تربیتی را در بُهت برای کشف علت این اقدام فرو میبرد. آیا از آسیبهای افزایش سن مطلعاند؟ اگر هستند پس اقدامات فوق نتیجه کدام محرک است که کمر به زوال دانشگاه فرهنگیان بسته و اندک انگیزه باقیمانده جهت تحول در دستگاه تربیت معلم را به یغما میبرد.
در حالی که آموزشوپرورش با مسائل کلیدی مانند کیفیت جذب و تربیت معلمان، شرایط کاری و فرسودگی شغلی آنها مواجه است، تصمیماتی مانند افزایش سن ورود به دانشگاه فرهنگیان، اولویتهای اصلی این حوزه را به حاشیه میبرد. این تغییر، نهتنها روند تربیت نیروی انسانی را دچار اختلال میکند، بلکه با بیتوجهی به اقتضائات سنی معلمان و نیازهای دانشآموزان، آسیبهای جبرانناپذیری به نظام آموزشی وارد خواهد کرد.
نگاه سطحی به مسائل آموزش و پرورش و تمرکز بر راهکارهای مقطعی، سالهاست که مسیر اصلاحات بنیادین این حوزه را منحرف کرده است. در حالی که نظام تعلیم و تربیت کشور با بحرانهایی مانند کمبود بودجه، ناترازی نیروی انسانی، نابرابریهای آموزشی، بیعدالتی در نظام پرداخت، ضعف در توسعه کمی و کیفی دانشگاه فرهنگیان و... مواجه است، سیاستهایی مانند افزایش سقف سنی ورود به دانشگاه فرهنگیان، بیش از آنکه راهحلی برای مشکلات باشد، نشانهای از عدم درک عمیق سیاستگذاران از چالشهای اساسی این حوزه است.