







نهمین دوره مقدماتی نظام مباحث آموزش و پرورش در مشهد مقدس آغاز شد. دورهای که با تمرکز بر نقش معلمان در برهم زدن محاسبات دشمن و تبیین شعار «لا اله الا الله»، مسیر تربیت انقلابی و شناخت جبهه حق و باطل را پیگیری میکند.
چهارمین دورهٔ آموزشی-تربیتی «نظام توحیدی» بسیج فرهنگیان، دوم مردادماه با حضور جمعی از معلمان دغدغهمند در مشهدمقدس آغاز شد. دورهای که با هدف تعمیق نگرش فلسفی معلمان، تربیت نیروهای تحولآفرین و تقویت نقش آنان در تحول نظام تعلیموتربیت طراحی شده است.
حیدری، عضو هیأت علمی دانشگاه فرهنگیان در گفتوگو با رستا گفت: اعضای هیأت علمی در دانشگاه فرهنگیان با کمبود امکانات روبهرو هستند و زیرساختها به شدت محدود است. باید به زیرساختهای آموزشی و رفاهی اعضای هیأت علمی توجه ویژهای شود تا آنها بتوانند با آرامش خاطر به وظایف آموزشی و پژوهشی خود بپردازند.
در بحبوحه جنگ روایتها و با تأکید رهبر انقلاب بر تبیین عالمانه، این پرسش مطرح میشود که آیا آموزش و پرورش و حوزههای علمیه توانستهاند ظرفیت عظیم کلاسهای درس و منابر مردمی را برای گسترش تفکر مقاومت و عاشورایی بهدرستی به میدان بیاورند یا نه؟ بازتعریف نقش «کلاس» و «منبر» در خط مقدم جهاد تبیین، ضرورتی انکارناپذیر است.
فراتر از چهارده قرن، این داغ بر دل شیعیان زنده مانده است و امروز نیز در دنیای پستمدرن، همچنان این رسالت تربیتی بر دوش خانوادهها، معلمان و جامعه قرار دارد. متن پیشرو با نگاهی تاریخی و کاربردی، راههای مؤثر برای انتقال پیام ایستادگی، آزادگی و ظلمستیزی عاشورا را در بستر رسانه، آموزش رسمی، خانواده و اقامه شعائر به نسل جدید بررسی میکند.
هفتمین شماره روایت مدرسه با عنوان دلخوشی منتشر شد. روایتی از معلمانی در مهران که در میان تمام سختیها و محرومیتها، دنبال امید میگردند و بانی دلخوشی دانشآموزانی میشوند که شاید کسی حتی نگران نبودنشان در مدرسه نباشد. قصه دختربچهای که دوباره توانست به مدرسه برگردد و روی نیمکت کلاسش بنشیند، فقط یکی از دلخوشیهای این معلمان است.
در دورانی که تحریف روایتها میتواند مسیر ملتها را تغییر دهد، دانشجومعلمان باید روایتگران حقیقت و مدافعان استقلال علمی کشور باشند؛ مأموریتی که به گفته سرپرست سابق دانشگاه فرهنگیان، با گفتمانسازی منسجم «مقاومت علمی» و ورود این مفاهیم به برنامههای درسی معنا پیدا میکند.
شهید بهشتی فقط یک نام بر تارک تاریخ نیست. او معلمی بود که از حفظکردن عبور کرد و روح منطق و شجاعت را در جان شاگردانش و جامعه دمید. امروز که بر صندلی تدریس نشستهایم، وظیفه داریم میراث عدالت، تربیت و آزادگی او را زنده نگه داریم و یاد بگیریم چطور به جای تقلید، روح عدالتطلبی و استکبارستیزی را در نسلهای بعدی پرورش دهیم. اگر معلمیم، اگر دانشجومعلمیم، ادامهی این راه از دل کلاسهای درس ما میگذرد، راهی که باید به جای تکرار محفوظات، عدالتخواهی، تفکر و گفتوگو را جان تازه ببخشد.