به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رستا؛ مهدیه شیخ بگلو، معاونت گفتمان و مطالبه‌گری پردیس علامه طباطبایی ارومیه، استان آذربایجان غربی:
قدرت و قوّت و اعتبار و آبروی یک کشور، بیش از همه‌چیز به نیروی انسانی آن کشور است. نیروی انسانی را چه‌کسی درست میکند؟ نیروی انسانی را چه‌کسی نقد میکند؟ چه‌کسی فعلیّت میبخشد؟ معلّم ( مقام معظم رهبری)
در اجرای قانون رتبه‌بندی معلمان، مهم‌تر از بحث افزایش حقوق و حل مشکل معیشت معلمان، بحث ارتقای شأن و جایگاه معلمی و ایجاد حس رقابت و شور و نشاط بین معلمان، مطرح است. «ایران قوی بدون تعلیم‌وتربیت قوی، قابل‌تصور نیست». این جمله بخشی از سخنان رئیس‌جمهور در جمع فرهنگیان و فعالان تعلیم‌وتربیت است.
حدود ۱۰ سال طول کشید تا قانون نظام رتبه‌بندی معلمان در مجلس و دولت به تصویب برسد ، اگرچه این قانون در حین پاسکاری‌های فراوان در مجلس و شورای نگهبان تغییرات فراوانی کرد و خوان‌های زیادی را پشت سر گذاشت ، در رسانه ها پس از تصویب طرح رتبه بندی، آنچنان قضیه برجسته نشان داده شد که بالاخره قرار است نگاهی ویژه به معلم شود و پس از سال ها گامی برداشته شود.
اینکه نظام تعلیم و تربیت در جای درستی نیست و همیشه جزو اولیت های آخر مسئولین بوده ، مطالبه های چندین و چند ساله معلمان و کارگزاران نظام و تعلیم و تربیت بوده و است و حال جامعه فرهنگی باید با مسئله جدیدی دست و پنجه نرم کند. بعد از گروکشی ها بر سر حقوق ناچیز معلمان حالا نوبت رسیده بر تخریب نظام تعلیم و تربیت حتی به بهای بردن آبروی نظام ،ریاست محترم جمهوری بجای عزل رئیس سازمان برنامه و بودجه که بهتر هست بگوییم سازمان بی برنامه و بودجه، انگشت اتهام را به سمت وزارت آموزش،و پرورش گرفته است.
بعد از تلخ کردن عید به کام معلمان حالا نوبت آن شده که اینکارشان را بر گردن وزارت خانه بیاندازند و با عزل وزیر و معاونانش قضیه را خاتمه دهند. سازمان برنامه و بودجه برای پرداخت حقوق معلمان راهی پیش پای وزارت نیز میگذارد و با گرو گرفتن کل مزد معلمان فقط،درصورتی رضایت به پرداخت حقوق می‌دهد که بدون معوقات رتبه بندی و حق والتدریسی واریز کند.
عزل وزیر آموزش و پرورش و معاونان وزارتخانه سرپوشی بر کار مقصران اصلی این قضیه و بی گناه جلوه دادن سازمان برنامه و بودجه است؛ و می‌توان براحتی ارجحیت این سازمان را نسبت به وزارت آموزش و پرورش مشاهده کرد. اما اینبار دیگر تیر آخر را زندند سازمان برنامه و بودجه می‌داند به قدری قدرت دارد که بعد از این کار و زیر سوال بردن شان و شخصیت معلم به راحتی با محکوم کردن وزارت آموزش و پرورش و وزیر مربوطه از این مشکل بزرگ شانه خالی کند.
اینجاست که اولویت آخری بودن وزارت آموزش و پرورش مشخص می‌شود. همه‌ی کارکنان دولت طبق روال هرساله حقوق اسفند‌ماه خود را زودتر موعد دریافت کرده و البته ناگفته نماند با پاداش‌ها و عیدی‌های قابل توجه و اما در این میان این قشر فرهنگی است که سازمان برنامه و بودجه اعلام میکند که نمی‌تواند حقوقش را پرداخت کند، نمی‌تواند حداقل حق معلم را به او بدهد.
زیر سوال رفتن شان و شخصیت معلم و مضحکه عام و خاص شدن حقوق ناچیز آن حرف‌های پرتکرار این روزهاست که از بی‌تدبیری‌ها و بی‌صداقتی سازمان برنامه و بودجه است که مقدمات این شرایط را فراهم میکند. بی‌توجهی و بی‌مهری شدید نسبت به کسانی که با روحیه جهادی طی سال‌های متمادی خدمت کرده‌اند، با این اتفاقات باید منتظر عواقب ناگواری در جامعه باشیم اگر تعلیم و تربیت را اساس و پایه‌ی نظام و جامعه می‌دانیم.
ای‌کاش بتوان ابتدا مسئولین را بر اهمیت تعلیم و تربیت توجیه کرد، آنگاه شأن معلم در سطح جامعه دیگر خرد انگاشته نمی‌شود. ای کاش کارگزاران دولت بدانند که قبل از عزم و اراده جدی برای ایجاد تغییر و تحول اهمیت و خطیر بودن امر تعلیم و تربیت را در یابند که این موضوع در گرو توجه به حقوق و منزلت معلم است.
انتهای پیام/
