به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رستا، حدیث روزبهانی، معاونت گفتمانسازی و مطالبهگری پردیس نسیبه دانشگاه فرهنگیان استان تهران، در یادداشتی به بیان انتقادات وارد بر نحوه ارائه طرح ۱+۳ و ابهامات وارده بر روند اجرای این طرح از جانبوزارت آموزش و پرورش پرداخت:
این روزها، یکی از اساسیترین دل مشغولیهای دانشجومعلمان سال آخر دانشگاه فرهنگیان، عدم شفافیتروندی است که اخیراً از سوی مرکز منابع انسانی وزارت آموزش و پرورش و ریاست دانشگاه فرهنگیان ابلاغشده است؛ مبنی بر بکارگیری و اعزام دانشجویان آموزش ابتدایی ورودی ۹۸ به کلاسهای درسی کهمدتهاست خط مقدم عرصه تعلیم و تربیت است و عزم و اراده قلمداران سپاه پیشرفت کشور را میطلبد تا باریدیگر، حماسههایی از جنس تربیت نسلهای آینده کشور بیافرینند.
طی سالهای گذشته و بواسطه اهمال برخی از دستاندرکاران آموزش و پرورش، امروز این وزارتخانه عریض وطویل درگیر معضلات کثیری است که یک نمونه آن، بحران کمبود معلم و عدم تامین نیروی انسانی کارآمد است.
طرحی که امروزه علیرغم مطالبات متعدد دانشجویان، همچنان طرحی خام و ناپخته است و سرشار از ابهام؛درصورتی میتواند یک طرح کارآمد جهت گذر از چالش نیروی انسانی باشد که نکاتی اساسی را مد نظر قرارداده و در مدت زمان اندکی که تا شروع سال تحصیلی جدید باقی مانده است، کنشگری مناسبی داشته باشد.
نقاط ابهام و چالش برانگیز این طرح که هرچه سریع تر مستلزم پاسخگوییهای دقیق و شفافسازی از جانبمسئولین مربوطه است، در ادامه به اختصار بیان میگردد.
اگر بنا باشد، دانشجویان شنبه تا چهارشنبه را مشغول تدریس و آخر هفتهها را صرف تحصیل و آموزش خودکنند، یقیناً تمام انگیزه و انرژی خود را از دست خواهند داد و دیگر رمقی برای نقش آفرینیهای اثرگذارنخواهند داشت.
وزارتخانه اگر دیدگاهی محدود و محصور به تامین معلم و نه تضمین کیفیت آموزشی و تربیتی داشته باشد، قطع به یقین، جریان رو به جلویی رقم نخواهد خورد.
از منظری دیگر، دانشجومعلم باید اطمینان حاصل کند که اجرای این طرح، خللی در روند تحصیلش ایجادنمیکند. لذا به نظر میرسد با ادغام واحدهای ناکارآمد و حذف دروسی که در این شرایط، اجباری به گذراندنآنها نیست، در ۳ ماه تابستان، با فشردهسازی دروس دانشجویان، فرآیند تدریس ایشان را تسریع بخشند.
نظر به تفاوت میان شهر محل سکونت و تحصیل دانشجویان، قطعاً درصورت دایر بودن کلاس های دانشگاه بهصورت حضوری، رفت و آمدهای مداوم میسر نخواهد بود.
ضمن اینکه این دانشجویان، مدتهاست آموزش بلاثمر مجازی را تجربه میکنند و بستر تربیت معلّم با کیفیت، تابه امروز برای ورودی های ۹۸، فراهم نبوده و نیست و بناست، ۳ سال آموزش مجازی ایشان را در ۳ ماهتابستان، روح ببخشید و خرابههای این مدت را در این بازه کوتاه که سرشار از موقعیت های ناب بوده و ازدست رفته، مرمت کنید. تجربه ثابت کرده است که عملاً این نوع پرداختها بدون در نظر داشتن تمام ابعاد آن، بهنقطه مطلوب نخواهد رسید.
موارد فوق، بخشی از ایرادات کلی وارد بر روند اجرای این طرح است و کماکان با نزدیک شدن به مهر ماه۱۴۰۱، جزئیات این طرح همچنان نامشخص است.
با تمام این تفاسیر، از مسئولین مربوطه تقاضا میشود تا با در نظر داشتن شرایط دانشجویان، بسترهایمناسبی جهت گفتوگو و ابهامزدایی از ابعاد اجرایی طرح ۱+۳ که به هرجهت، در مواجهه با بحران کمبود معلم،راهکار قابل قبولی است، فراهم آورند و بدنه دانشجومعلمان را با خود همراه سازند تا شاهد اتفاقاتی مطلوب درپس تمامی چالشهای پیش رو باشیم.