به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رستا، شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان در واکنش به ابطال شرط سنی ثبت نام و پذیریش دانشگاه فرهنگیان در نامه‌ای خطاب به دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی نوشت:
سلام علیکم
جناب حجت الاسلام خسروپناه
دبیر محترم شورای عالی انقلاب فرهنگی
استلزام حاکمیت یک نگاه دقیق و سنجیده بر پیکره قوای تقنینی در راستای تصمیم گیری ها و سیاست گذاری های نظام تربیت معلّم، این روز ها بیش از پیش احساس و ادراک میشود.
حکم اخیر دیوان عدالت اداری به ابتناء بند الف از ماده ۴۲ قانون مدیریت خدمات کشوری، تربیت معلّم را بدون توجه به اقتضائات و چهارچوبه های مسیر جذب در آن، به مثابه سایر ارگان ها و دستگاه های اجرایی پنداشته و حداقل سن ۲۰ سال و حداکثر ۴۰ سال را برای آن در نظر گرفته است.
بلا شک، برداشتن سقف سنی ثبت نام در دانشگاه فرهنگیان، نگرانی هایی را ناظر به ماموریت این دانشگاه راهبردی و آینده نیروی انسانی نظام آموزش و پرورش برانگیخته است که ادله ذیل در راستای بازنگری و تامل جدی تر بر اجرای حکم فوق در این دانشگاه ارائه می گردد :
۱_ ۴ سال زیست در دانشگاه فرهنگیان، بستر و فرصتی بی بدیل است که مقصودی به بلندای تربیت نیروی انسانی زبده از بدو جوانی دارد. این استراتژی در جذب نیروهای مسلح نیز غالب بوده و سقف سنی متقاضیان، از ۲۴ سال عدول نمی کند.
عطف به این نگاه و استمرار این حیث رویکرد ها از جانب سیاست گذاران، آموزش و پرورش را به درگاهی بدل کرده است کانّه بناست بخشی از معضل بیکاری جوانان دهه ۶۰ و ۷۰ را حل کند و همین اتفاق، مروّج نگاه کارمندی به عرصه معلّمی است.
این در حالی است که دانشجو معلّم مومن انقلابی، به تاسّی از الگوهای ماندگار این عرصه، معلّمی خود را در امتداد راه انبیاء و اوصیا دیده و در قبل وقایع پیرامون خود، موظف و مکلف دانسته و نقش آفرین میداند.
۲_ نگاه حاکم، بر منطقی دلالت دارد که دانشگاه فرهنگیان را صرف نظر از کارکرد تربیتی آن؛ منحصر در ۴ سال آموزش فنون معلّمی جهت تامین و تزریق منابع انسانی به این دستگاه میبیند. فی الواقع، ورود رده های سنی بالای ۲۴ سال به این دانشگاه، با تکثری از اقتضائات من جمله عدم تاب آوری فرایند های بلند مدت تربیتی، منتج به تقلیل اهداف غایی تربیت معلّم و تحریف آن به نفع آموزش های زودبازده مهارت معلّمی خواهد شد.
۳_آموزش و پرورش نیاز مبرم به نیروی جوان و سرزنده دارد تا در تعامل با کودک و نوجوان، از انگیزه و روحیه کافی برخوردار بوده و مستمراً در پی روزآمد سازی و پربازده تر نمودن تعلیم و تربیت در کلاس درس خود باشد.
تزریق نیروهایی خارج از رده سنّی ۱۸ الی ۲۰ سال، اسباب فرسایش زودرس و افزایش سن بازنشستگی در آموزش و پرورش را فراهم می آورد.
با عنایت به نکات مزبور، از شورای عالی انقلاب فرهنگی انتظار می رود چاره ای اندیشیده و با شرح شرایط اخصّ ثبت نام در دانشگاه فرهنگیان، پیش از آنکه آثار سوء حکم دیوان عدالت، پدیدار گردد، از اجرایی سازی آن در نظام تربیت معلم ممانعت جدی به عمل آورد.
