به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رستا، به نقل از ایسنا، مجتبی همتیفر با بیان اینکه اداره مهدهای کودک یکی از مأموریتهای ما در سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک است و همه فعالیتهای ما را دربرنمیگیرد اظهار کرد: والدین، اولین مربیان تربیتیاند و محیط خانواده چون گهواره تربیتی است که کودکان مراحل اولیه رشد خود را در آنجا سپری میکنند و بناست مهدهای کودک، مکمل تربیت کودک باشند.
وی افزود: با همین نگاه، توانمندسازی و مشاوره خانواده از منظر تربیتی در زمره مهمترین مأموریتهای ما قرار گرفته است و معتقدیم باید خانوادهها به قدری توانمند شوند که نیازی به مراجعه به مراکز تخصصی نداشته باشند و یا اینکه بهعنوان مکمل از آن استفاده کنند.
رئیس سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک با بیان اینکه در کنار ساماندهی مراکز تربیت کودک یا همان مهدهای کودک، توانمندسازی خانوادهها بهعنوان رویکردی اساسی، مدنظر سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک قرارگرفته است گفت: ما از دوره پیش از دبستان در پیوند با مدرسه هستیم و این زنجیره تربیتی تا بعد از دانشگاه هم ادامه پیدا میکند. در واقع فرآیند تربیت را یک نظام پیوستار میبینیم و قرار است در این سیستم در یک مسیر حرکت کنیم.
همتیفر ادامه داد: چارچوبهای کار مشخص هستند و مراکز تخصصی معین و مکمل خانواده اعم از کودکستانها، مهدها، پیش از دبستانیها و غیره باید در این چارچوب، وارد میدان شوند.
وی با اشاره به اینکه در کنار توانمندی سازی خانوادهها و اداره مهدهای کودک به موضوع محصولات تولید شده برای کودک نیز توجه داریم گفت: شرکتهای مختلفی در حیطه تولید محصولات مرتبط با کودک فعالیت میکنند که باید مدیریت داشته باشیم تا دسترسی و بهرهمندی به محصولات مناسب را افزایش دهیم.
رئیس سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک درباره تولید محتوای یادگیری برای دوره پیش از دبستان نیز اظهار کرد: حتماً به یک برنامه تربیتی نیاز داریم که هسته مشترک فعالیت مراکز و خانوادهها را پوشش میدهد؛ اما ملاحظهای که وجود دارد و در سند تحول بنیادین در دوران مدرسهای نیز تاکید شده، سیاست چندتالیفی است. خوشبختانه از اتفاقات خوب در بخش پیشدبستانی در گذشته این است آموزشوپرورش بر اساس راهنما، چارچوبی را ارائه میکرد و استانها خودشان محتوا تهیه میکردند.
همتیفر افزود: اصل بر همان هسته کلیدی است و ما نوآوری و خلاقیت را به رسمیت میشناسیم. البته نظارت بر محتوا باید انجام شود. ضمن اینکه آنچه بهعنوان کتاب درسی میشناسیم در سنین زیر هفت سالگی، چندان معنایی ندارد و ما کاربرگهایی خواهیم داشت که در اختیار مربی قرار میگیرد و در نهایت کتاب کارهایی برای بچهها شامل فعالیتهایی چون رنگ آمیزی و غیره داشته باشیم.
وی ادامه داد: هدف ما این است که مربی و حتی والدین را با بستههای متنوع یادگیری مسلح کنیم که لزوماً محتوای مکتوب و در قالب کتاب هم نیست. مربیان و والدین باید توانمند شوند تا فعالیتهایی که کمک میکنند تا فرایند رشدی کودک غنیتر طی شود را به شکل بهتری ارائه کنند. باید کمک کنیم این میدان بازتر شود و افراد دارای خلاقیت و صلاحیت در تهیه بستههای یادگیری کمک کنند.
رئیس سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک درباره صلاحیت و توانمندی مربیان مهدهای کودک و پیشدبستانیها نیز گفت: اولین مربیان، پدر و مادر هستند. والدین باید آگاه شوند و دغدغهمندی آنها را به سمت رشد تربیتی کودک سوق دهیم که طراحی برنامههایی برای این مهم در حال انجام است.
همتیفر افزود: پس از والدین، مربیان را داریم که میتوان گفت به نوعی نقش مادر دوم را به عنوان مسئولیت اجتماعی خویش پذیرفتهاند. نیاز است که مربیان توانمند شده و فردی که با دغدغه وارد این حیطه میشود هم به لحاظ بیشنی و هم عملکردی از ویژگیهایی برخوردار باشد.
وی با بیان اینکه طراحیهای اولیه برای ارتقای مهارتی مربیان انجام شده است گفت: باید مربی را مجهز کنیم که وقتی در میدان عمل قرار میگیرد بتواند به خوبی عمل کند. امکان تحصیلات آکادمیک برای مربیان و علاقهمندان به شغل مربی کودک از دیپلم تا دکترا امکان پذیر است، اما باید به لحاظ کیفی تقویت شود. از سوی دیگر پودمانهایی داریم که باید راهاندازی شوند و توسعه یابند تا به ارتقای مهارتی مربیان کمک کنند.
رئیس سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک در برنامه «گفتوگو با مدیران» وزارت آموزشوپرورش افزود: ضمن آنکه حضور در این دورهها الزام آور هم خواهد بود و شخصی که میخواهد در یک مرکز تربیتی خدمت کند باید دارای گواهینامههای لازم که در اساسنامه اشاره شده است، باشد.
انتهای پیام/