به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رستا، سرویس اقتصاد آموزش و پرورش فاطمه سرمدی: بودجه آموزش و پرورش در لایحه سال آینده، ۲۰۶ هزار و ۶۸۰ میلیارد تومان در نظر گرفته شده است که نسبت به بودجه ۱۴۰۱ که ۱۳۱ هزار میلیارد تومان بود، رشد ۳۷ درصدی داشته است.
۱۴۰۲ و سهم هر دانش آموز
یکی از مهم ترین مباحث برای رشد و توسعه نیروی انسانی، مسئله عدالت آموزشی است؛عدالت به معنای مساوات نیست چرا که قطعا در کشور پهناوری مثل ایران استعدادهای متفاوتی نهفته است که هرکدام نیاز به توجه دارد اما وقتی سرانه دانش آموزی در کشور را مورد مطالعه قرار می دهیم با ناعدالتی در این عرصه رو به رو می شویم به طوری که معاون برنامه ریزی و توسعه منابع آموزش وپرورش اعلام کرد سرانه یک مدرسه عادی ۱۵۰ نفره در سال ۱۴۰۱ به شرط تخصیص و تأمین نقدینگی حدود ۱۲ میلیون تومان است که به هیچ وجه جوابگوی هزینه‌های مدارس نیست و با افزایش هزینه‌های اداره امور جاری مدارس اعم از هزینه‌های مصرفی، تملک، سوخت و…عدد مندرج جوابگوی نیاز حتی مدارس عادی برای جبران هزینه های جاری نخواهد بود. در لایحه پیشنهادی بودجه ۱۴۰۱ برای ردیف سرانه آموزشی برای تعداد ۱۳ میلیون و ۴۱۲ هزار و ۶۰ دانش آموز، مبلغ ۸۸ میلیارد و ۹۷۰ هزار ریال پیشنهاد شد که سهم هر دانش آموز از بودجه پیشنهادی ۶ میلیون و ۶۱۴ هزار و ۵۸۲ ریال تعیین شد تا صرف هزینه های جاری مدارس شود اما پس از ابلاغ قانون بودجه، عدد ابلاغی این ردیف، ۱۰ میلیون و ۹۲۶ هزار و ۷۷۴ ریال تعیین شد که سهم هر دانش آموز، ۸۱۴ هزار و ۶۹۸ ریال شد که تفاوت معنا داری با عدد پیشنهادی داشت.
اما در لایحه بودجه ۱۴۰۲ ردیف کمک به تأمین سرانه آموزشی و حمایت و ارتقای افراد لازم التعلیم، رقمی حدود ۴ هزار و ۹۶۱ میلیارد تومان را به خود اختصاص داده است، حال باید دید سهم هر دانش آموز از این رقم پیشنهادی چقدر خواهد بود
صادق ستاری فرد با بیان اینکه جمعیت دانش آموزی وزارت اموزش وپرورش با احتساب دانش اموزان بزرگسال، ۱۶ میلیون و ۲۰۰ هزار نفر است که نسبت به سال گذاشته رشد داشته است، افزود: برای حوزه تغذیه شبانه روزی‌ها و سرانه بهداشتی، حدود ۴ هزار و ۹۰۰ میلیارد تومان در لایحه بودجه ۱۴۰۲ در نظرگرفته شده است که اگر تقسیم بر ۱۶ میلیون دانش آموز و تعداد روزهایی که در مدارس حضور دارند کنیم رقمی حدود ۲ هزار تومان به ازای هر دانش آموز به صورت روزانه می‌شود.
سرانه و مدارس محروم
با بررسی‌های انجام شده مدارس مناطق محروم با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند که بیش از سایر مدارس دولتی نیازمند سرانه دانش هستند. این مدارس با مشکلاتی از جمله فرسودگی فضای مدرسه، کمبود تجهیزات و حتی گاهی نبود سرویس مدارس مناسب برای رفت و آمد دانش آموزان مواجه‌اند.
از جمله، مدارس منطقه مرزی سیستان و بلوچستان با مشکلاتی نظیر مکان آموزشی نامناسب، فرسودگی مکان مدرسه، نبود وسایل گرمایشی به خصوص در این شرایط که کشور با سرما و برودت هوا روبه رو شده است، نبود آب اشامیدنی و حتی استفاده از آب برای مدت کوتاه در مدرسه، عدم هوشمند سازی کلاس‌ها دست به گریبانند که اختصاص سرانه آموزشی می تواند گرهی از مشکلات بگشاید اما سالهاست انگار خبری از سرانه نیست .
دولتی ها خودگردان می‌شوند
اما نه تنها مدارس مناطق محروم که مدارس دولتی هم اکنون خودگردان شده‌اند؛ چشم خود را به کمک‌های آموزش و پرورش بسته‌اند و برای تأمین هزینه‌های مدارس ناچارند از خانواده‌ها و خیرین کمک بگیرند تا جایی که در برخی از مدارس دولتی متوسطه دوم دانش آموزان را مجبور کردند که پولی تحت عنوان کمک هزینه‌های مدرسه پرداخت کنند و در صورت عدم پرداخت اجازه ادامه امتحانات را به دانش آموزان نمی‌دادند و این دست مسائل، خانواده‌ها را نگران و معترض کرده است که مگر نه این است که در مدارس دولتی باید شرایط تحصیل رایگان فراهم شود پس چرا مدرسه برای تأمین ابتدایی ترین نیازهای خود ناچار به دریافت مبالغی از خانواده‌ها هستند اما مدیران مدرسه هم چاره‌ای جز دریافت این هرینه‌ها ندارند؛ چرا که امید خود را برای دریافت سرانه از ادارات آموزش و پرورش از دست داده‌اند و این نشان می‌دهد که بودجه سرانه ردیفی است که هرساله صرفاً تعریف می‌شود اما آنچه که در مدارس دولتی مبینیم نشان از دارد که انگار خبری از اعلام وصول نیست.
