به گزارش رستا به نقل از خبرگزاری تسنیم، سال‌هاست با استناد به گزارش‌های ارائه شده از سوی مسئولان آموزش و پرورش در ادوار مختلف، این گزاره که نظام آموزشی کشور در حوزه کمیت اوضاع قابل قبولی دارد مورد تأکید رسانه‌ها است، هر چند که از نگاه دانش‌آموزان و والدین به عنوان ذینفعان اصلی آموزش و پرورش، مدت‌هاست که دیگر از کیفیت در مدارس دولتی عادی، چندان خبری نیست.
۹۱۱ هزار بازمانده از تحصیل به همراه ۲۷۹ هزار ترک تحصیل
طبق جدیدترین گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس درباره ترک تحصیل دانش‌آموزان، بیش از ۹۱۱ هزار نفر در گروه سنی ۶ تا ۱۷ سال از تحصیل بازمانده‌اند و ۲۷۹ هزار دانش‌آموز نیز ترک تحصیل کرده‌اند!
کودکان کار و خیابان، کودکان آسیب‌دیده و کودکان ترک تحصیل‌کرده همگی با بازماندگی از تحصیل مرتبطند و عمدتاً به دلایل اقتصادی امکان ادامه تحصیل را ندارند.
عصر آموزش طبقاتی!
هم‌اکنون ترک تحصیل و از سوی دیگر، افت تحصیلی یا به عبارتی دیگر کاهش سطح سواد دانش‌آموزان حاضر در مدارس موجودیت آموزش و پرورش کشور را با چالش جدی مواجه کرده است که اگر نظام حکمرانی کشور چاره‌ای جدی برای آن نیاندیشد، نظام آموزش طبقاتی در جمهوری اسلامی ایران رسماً پذیرفته خواهد شد و هر سال شاهد حذف جمعیت بیشتری از طبقات فرودست جامعه از چرخه آموزش خواهیم بود.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که پنج استان سیستان و بلوچستان، خراسان رضوی، تهران، خوزستان و آذربایجان غربی دارای بیشترین فراوانی بازماندگان از تحصیل هستند همچنین استان‌های سیستان و بلوچستان، خراسان رضوی، خوزستان، آذربایجان غربی و کرمان نیز به ترتیب دارای بیشترین آمار ترک تحصیل هستند.
رشد ۱۷ درصدی جمعیت دانش‌آموزان بازمانده از تحصیل
براساس گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس، تعداد کل افراد بازمانده از تحصیل در سال تحصیلی ۱۳۹۴-۱۳۹۵ برابر با ۷۷۷٫۸۶۲ نفر است که در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ با ۱۷ درصد رشد به ۹۱۱٫۲۷۲ نفر افزایش یافته است و در این میان وضعیت استان سیستان و بلوچستان حادتر است به نحوی که از سال تحصیلی ۱۳۹۴-۱۳۹۵ تاکنون بیشترین فراوانی مطلق و نسبی را در این شاخص دارد و در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ تعداد ۱۴۵٫۳۴۰ کودک بازمانده از تحصیل دارد.
تعداد دانش‌آموزان ترک تحصیلی در سال تحصیلی ۱۳۹۳-۱۳۹۴ برابر با ۳۴۷٫۲۰۳ نفر بوده که با کاهش ۱۹٫۶ درصدی در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ به عدد ۲۷۹٫۰۱۹ نفر رسیده است با این حال آمار دانش‌آموزان ترک تحصیل دوره متوسطه اول در بازه زمانی اعلام شده رو به رشد بوده است به نحوی که در شاخص مذکور از ۶۰ هزار نفر به بیش از ۱۵۴ هزار نفر افزایش یافته است.
جذب بسیار ناچیز کودکان بازمانده از تحصیل
نرخ جذب بسیار ناچیز کودکان بازمانده از تحصیل در کنار تعداد بالای ترک تحصیل سالیانه از ۲۷۰ هزار تا ۳۴۷ هزار نفر باعث شده است تا روند بازماندگی از تحصیل در نظام آموزش و پرورش تا سال ۱۳۹۹-۱۴۰۰ رو به رشد باشد از سوی دیگر جمعیت ترک تحصیل در دوره ابتدایی و متوسطه اول از سال تحصیلی ۱۳۹۳-۱۳۹۴ تا سال تحصیلی ۱۳۹۸-۱۳۹۹ رو به افزایش بوده است که این موضوع به تشدید روند بازماندگی از تحصیل خواهد انجامید.
تعداد کل افراد بازمانده از تحصیل در سال تحصیلی ۱۳۹۴-۱۳۹۵ برابر با ۷۷۷٫۸۶۲ نفر است که در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ با ۱۷٫۱۵ درصد رشد به ۹۱۱٫۲۷۲ نفر افزایش یافته است. روند بازماندگی از تحصیل از سال ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۶ رو به کاهش بوده اما در سال تحصیلی ۱۳۹۷-۱۳۹۸ به یکباره با رشد ۳۳٫۴ درصدی مواجه است بررسی این رشد ناگهانی نشان می‌دهد که در همین سال تحصیلی آمار بازماندگان از تحصیل در دوره ابتدایی و متوسطه اول رو به کاهش بوده اما این آمار در دوره متوسطه دوم نسبت به سال قبل رشد ۶۸٫۱ درصدی داشته است.
تعداد دانش‌آموزان ترک تحصیلی در سال تحصیلی ۱۳۹۳-۱۳۹۴ برابر با ۳۴۷٫۲۰۳ نفر بوده که با کاهش ۲۲ درصدی در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۱۳۹۹ به عدد ۲۷۰٫۵۵۵ رسیده است این کاهش ۲۲ درصدی مربوط به دوره دوم متوسطه است اما در سوی دیگر آمار ترک تحصیل دانش‌آموزان دوره ابتدایی و متوسطه اول در این بازه زمانی رو به رشد بوده است و در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۱۰۱ آمار تارک تحصیلکردگان با رشد ۳ درصدی به ۲۷۹٫۰۱۹ نفر رسیده است.
نرخ جذب بسیار ناچیز کودکان بازمانده از تحصیل در کنار تعداد بالای ترک تحصیل سبب شده است تا روند بازماندگی از تحصیل رو به رشد باشد.
خانوارهایی که در دهک پایین، فقیر، فاقد بیمه، فاقد درآمد ثابت و … هستند بیشتر در معرض بازماندگی از تحصیل قرار دارند.
اهداف اسناد و قوانین مربوط به پوشش تحصیلی و جذب کودکان بازمانده از تحصیل تاکنون تحقق نیافته و سیاست‌گذاری در این حوزه بدون اثرپذیری از واقعیت‌ها و وضعیت موجود مسئله همچنان به عباراتی توصیه‌ای و کلی همچون آموزش اجباری، پوشش کامل تحصیلی و جذب افراد بازمانده از تحصیل اکتفا کرده و روبه سوی قاعده گذاری عملیاتی و اجرایی برای حل مسئله نیاورده است.
