به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رستا، حجتالاسلام عبدالحسین خسروپناه امروز در مراسم گرامیداشت روز دانشجو که در پردیس دانشگاه فرهنگیان برگزار شد، با گرامیداشت یاد شهدای ۱۶ آذر سال ۱۳۳۲ (مصطفی بزرگنیا، احمد قندچی و مهدی شریعترضوی) اظهار کرد: این واقعه تنها نوزده سال پس از تأسیس دانشگاه تهران رخ داد و نشان داد که دانشجو در کنار تحصیل علم و فناوری، هویت اعتراضی و حرکتهای اجتماعی نیز دارد.
جنبش دانشجویی؛ فراتر از سیاست
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی در ادامه تأکید کرد: جنبش دانشجویی را نباید به فعالیتهای سیاسی محدود کرد، گرچه از ۱۶ آذر تا نقش دانشجویان در تسخیر سفارت آمریکا و انتخابات، جنبش سیاسی بخش مهمی از فعالیت دانشجویان بوده است.
وی افزود: دانشجویان در ایام دفاع مقدس و نیز در شکلگیری بخشهای مهمی از پیشرفتهای علمی دفاعی از جمله حوزههای هستهای، موشکی، نانو، پهپاد و فناوریهای میکروالکترونیک نقش برجستهای داشتهاند؛ نقشی که بخش زیادی از جامعه از عمق آن آگاه نیست.
جایگاه دانشگاه فرهنگیان و مباحث پیرامون آن
خسروپناه سپس به تاریخچه شکلگیری دانشگاه فرهنگیان پرداخت و یادآور شد: با وجود سابقه طولانی تربیت معلم از دوران قاجار، تشکیل دانشگاه فرهنگیان در سال ۱۳۹۱ نخستین گام برای تبدیل تربیت معلم به یک دانشگاه مستقل و گسترده در سراسر کشور بود. برخی جریانها به دنبال تضعیف یا حذف ساختار دانشگاه فرهنگیان بودند. عدهای میگویند با وجود دانشگاههای بزرگ کشور، ضرورتی برای دانشگاه فرهنگیان نیست، اما شورای عالی انقلاب فرهنگی در سه سال اخیر بیشترین حمایت ساختاری را از این دانشگاه کرده است.
پیشنهاد تشکیل هیأت اندیشهورز دانشجویی
وی گفت: پیشنهاد میکنم نمایندگانی از همه تشکلها بهطور عادلانه و بدون برتریدادن هیچ گروهی به عنوان هیأت اندیشهورز دانشجویی دانشگاه فرهنگیان انتخاب شوند و ذیل ستاد تعلیم و تربیت، در فرایند تصمیمسازی حضور داشته باشند. این سازوکار کمک میکند دانشجویان قبل از شکلگیری مصوبات، در روند کارشناسی مشارکت داشته باشند و نماینده تامالاختیار آنان نیز نظرات جمع را در شورای ستاد تعلیم و تربیت طرح کند.
بررسی اجرای سند تحول بنیادین
خسروپناه در ادامه با تأیید اینکه اجرای سند تحول بنیادین سالها با تأخیر مواجه بود، گفت: از زمانی که وارد شورای عالی انقلاب فرهنگی شدم، یکی از اولویتهای ما تدوین نقشه اجرایی سند بود. سند نوشته شده بود اما نقشه اجرایی نداشت. این نقشه با همکاری وزیر وقت تهیه و تصویب شد و اکنون وزیر آموزش و پرورش دولت چهاردهم نیز بر اساس همان نقشه پیش میرود. اجرای سند هنوز به نقطه مطلوب نرسیده، اما در سه سال اخیر اقدامات مهمی انجام شده است؛ از جمله ایجاد مرکز جذب مستقل برای دانشگاه فرهنگیان و تدوین آییننامه ارتقای اعضای هیأت علمی با محوریت تعلیم و تربیت.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی در پاسخ به دغدغه دانشجویان حاضر در جلسه درباره عدالت آموزشی گفت: برای تحقق عدالت، باید دو پرسش اساسی روشن شود. اینکه نظریه عدالت آموزشی چیست و الگوی حکمرانی آن کدام است. شورای عالی انقلاب فرهنگی با استفاده از دیدگاههای رهبر انقلاب و استادان دانشگاههای مختلف، الگوی عدالت آموزشی را تدوین کرده و اکنون در حال اجرای آن است.
وی با اشاره به جلسات متعدد رئیسجمهور و دستگاههای مرتبط درباره آموزش و پرورش، افزود: برای نخستینبار قرار است برنامه و بودجه وزارت آموزش و پرورش در شورای عالی انقلاب فرهنگی بررسی شود.
ورود خیرین به حوزه محتوا و تدریس
خسروپناه همچنین درباره فعالیت جدید خیرین آموزشی بیان کرد: امروز خیرین علاوه بر ساخت مدرسه و خوابگاه، وارد تولید محتوا و کمک آموزشی شدهاند. برخی استادان و خیرین در مناطق محروم به دانشآموزان آموزش تکمیلی میدهند و این یکی از مصادیق عدالت آموزشی است. شورا از این جریان حمایت میکند و تجربههای موفقی در استانهای محروم شکل گرفته است.
خسروپناه گفت: من آماده ام هر زمان تشکلهای دانشجویی برنامه علمی مشخصی درباره عدالت آموزشی ارائه کنند، به عنوان شاگرد پای کار بیایم و از ایدههای آنان استفاده کنم.
وی در ادامه سخنان خود درباره مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: مصوبات شورا نتیجه بررسیها و سفرهای استانی است. لازم است نقدها و نقلها شنیده و عمل شود، اما چند نکته مهم وجود دارد از جمله ادبیاتی که میگوید تصمیمات شورا غیرکارشناسانه است، غلط است. اگر نظری از سوی شورا را قبول ندارم، به این معنا نیست که کارشناسی انجام نشده است. اگر هر تصمیمی را که قبول ندارم غیرکارشناسانه بدانم، نوعی خودخواهی است. ممکن است نظر شورا درست یا غلط باشد، اما نمیتوان صددرصد گفت غیرکارشناسانه است.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی درباره روند تصمیمگیری شورا گفت: بحثها گاهی چند ماه و گاهی بیش از یک سال طول میکشد. نظرات مختلف مطرح میشود، موافق و مخالف وجود دارد و گاهی دو تا سه جلسه شورا و ستادها برای گفتوگو اختصاص مییابد. وقتی کسی بدون اطلاع و پرسش، فکر میکند بهتر از دیگران میفهمد، این استکبار است. عقول جمعی وقتی به جمعبندی رسید، طبیعی است که همه اعضا با آن موافق نباشند. کسانی که پیشنهادهایی درباره سن معلمان مطرح کردند، اطلاعات دقیق نداشتند. معلمان در گزینش و طول تحصیل باید درست بررسی شوند. مصوبات شورا بر اساس نظر شخصی نیست، بلکه بررسی کارشناسی انجام شده است.
خسروپناه تأکید کرد: شورای عالی انقلاب فرهنگی و شورای سیاستگذاری نباید به جزئیات اجرایی وارد شوند. سن معلمان و مسائل مشابه، باید توسط شورای عالی آموزش و پرورش و وزارت آموزش و پرورش تعیین شود. علت دخالت شورا این است که مصوبات شورا توسط دیوان عدالت اداری قابل ورود نیست، اما مصوبات شوراهای دیگر قابل بررسی است.
وی درباره افزایش سن معلمان گفت: منطق برخی اعضا این است که معلم جوان میتواند ۳۰ سال خدمت مفید داشته باشد. در شورا این نظر مطرح شد، اما با رای نسبی تصمیم نهایی گرفته شد. هنوز رئیسجمهور ابلاغ نکرده است. افزایش سن تأثیر چندانی در جذب ندارد.
افزایش سن ورود به دانشگاه فرهنگیان؛ ارتباطی با کمبود نیرو ندارد
خسروپناه درخصوص مصوبه افزایش سن ورود به دانشگاه فرهنگیان توضیح داد: افزایش سن پذیرش دانشجو هیچ ارتباطی با کمبود نیرو ندارد؛ زیرا ظرفیت پذیرش عدد مشخص و ثابتی است.
وی با اشاره به اختلاف نظر میان دیوان اداری کشور و شورای عالی آموزشوپرورش گفت: شورای عالی پس از بررسیهای متعدد به سن ۳۰ سال رسیده است. البته این مصوبه هنوز ابلاغ نشده و همچنان نیازمند بحث و بررسی در صحن شورا است تا عدالت در گزینش دانشجومعلم رعایت شود.
خسروپناه همچنین درباره ساختار دانشگاه فرهنگیان گفت: مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی درباره ادغام دانشگاهها ابلاغ شده و در حال اجراست. تغییرات جزئی در شورا امکانپذیر است. هر مرکز تربیت معلم در استان باید ظرفیتهای قومی و بومی خود را در نظر بگیرد. دانشگاه فرهنگیان و شهید رجایی میتوانند با هم ادغام شوند، اما نام «تربیت معلم» باید حفظ شود.
وی خطاب به دانشجویان و اعضای هیأتهای کارشناسی تأکید کرد: بحث و گفتوگو کنید و از ظرفیت کارشناسان استفاده کنید تا مصوبات شورا به بهترین شکل اجرایی شود
